Σετ καλωδίων Sweet Note (Pathos IC-RCA/Myth ηχείων/Paradoxo ρεύματος)
Τα εξειδικευμένα καλώδια υψηλής πιστότητας αποτελούν μια από τις πιο αμφιλεγόμενες πτυχές της σύγχρονης σκηνής του audio, από πολλές απόψεις. Επειδή οι αγωγοί στα ηλεκτρικά κυκλώματα αντιμετωπίζονται συνήθως ως ιδανικοί και τα χαρακτηριστικά τους δεν λαμβάνονται υπόψιν κατά τη θεωρητική ανάλυση, πολλοί έσπευσαν αρχικά να δηλώσουν πως δεν κάνουν καμία διαφορά στον ήχο “επειδή έτσι ήξεραν” από τα βιβλία. Άλλοι, πάλι, τα θεοποίησαν πληρώνοντας περιουσίες ολόκληρες προκειμένου να “τιουνάρουν” τον ήχο τους και να κερδίσουν τις τελευταίες στάλες ανάλυσης και δυναμικής περιοχής που μπορεί να δώσει το set up τους. Από τη δική μου πλευρά, αντιμετωπίζω τα καλώδια ως έναν από τους πιο ευαίσθητους κρίκους της στερεοφωνικής αλυσίδας, αν μη τι άλλο επειδή είναι σκέτος μπελάς να τα δρομολογήσεις έτσι ώστε να μην αλληλεπιδρούν και να μην τεντώνουν ή στρίβουν, αποθηκεύοντας μηχανική ενέργεια. Δεν είμαι τόσο ανόητος ώστε να αγνοήσω τα αυτιά μου που υποδεικνύουν ότι κάθε καλώδιο έχει τον ήχο του, ούτε τόσο αφελής ώστε να δεχτώ ότι πληρώνοντας ένα μεγάλο ποσό εξασφαλίζω αυτόματα τη μέγιστη δυνατή ποιότητα κατά τη μεταφορά του σήματος ή του ρεύματος από την πρίζα της ΔΕΗ. Με βάση την εμπειρία μου, τα καλώδια χωρίζονται σε… καλά και κακά, δηλαδή είτε θα παίζουν μουσική είτε θα ταλαιπωρούν τα αυτιά μου με ήχους -κάποτε εντυπωσιακούς- που όμως δεν έχουν συνοχή και ρυθμό. Τα φθηνά καλώδια είναι συνήθως καλά, ίσως επειδή παραμένουν απλά ως κατασκευή και φιλοδοξίες, κι ας μην είναι τόσο αναλυτικά ή δυναμικά. Στα ακριβά περιλαμβάνονται αρκετές “τραγωδίες”, καλώδια άμπασα και τσιριχτά, καλώδια με τονικές καμπύλες τύπου loudness, καλώδια με τίμπρο και μεταβατικές εκτός ισορροπίας κ.ο.κ. Το πρόβλημα, πιστεύω, έγκειται στο γεγονός ότι τα καλώδια δεν μπορούν να ακουστούν χωρίς ένα σύστημα και αυτό καθοδηγεί πολύ συχνά τους σχεδιαστές στο να δημιουργούν προϊόντα που απλά βολεύουν τα αυτιά τους σε συγκεκριμένες συνθήκες. Αλλά το “κάτι παραπάνω” που κατάφερε ο τάδε καλωδιάς με το δείνα σύστημα των πολλών δεκάδων χιλιάδων ευρώ μπορεί να γίνει μπούμερανγκ. Στην καλύτερη περίπτωση, θα έχουμε μια “ευχάριστη” μετατόπιση του τονικού χαρακτήρα του δικού μας συστήματος και στη χειρότερη μια σκέτη ανισορροπία που δεν θα κάθεται με τίποτε στ’αυτιά μας. Κατά τη γνώμη μου, αυτό δεν μπορεί να το αποφύγει κανείς κι έτσι θα πρέπει να έχει γνώση του περιβάλλοντος ανάπτυξης ενός “ειδικού” audiophile καλωδίου αλλά και του δικού του συστήματος για να δεί αν “ταιριάζουν τα χνώτα τους”. Τα δικά μου καλώδια, για παράδειγμα, που προέρχονται από τη βρετανική Ringmat Developments, έχουν αναπτυχθεί με τη συνοδεία κορυφαίων Naim και ηχείων χωρίς φίλτρο, ένα περιβάλλον με το οποίο συμφωνώ απόλυτα και το οποίο προκρίνει την καθαρότητα της φάσης και την ακρίβεια στο χρονισμό, αρχές επάνω στις οποίες έχω χτίσει τα προσωπικά μου συστήματα. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο πως τα τελευταία 15 χρόνια δεν μπήκα ποτέ στον πειρασμό να τα αλλάξω, αν και είναι αρκετά προσιτά. Τα ελληνικής κατασκευής Sweet Note που παρουσιάζουμε εδώ κοστίζουν παραπλήσια χρήματα και παίζουν τελείως διαφορετικά, όμως παίζουν μουσική εξαρχής κι γι’αυτό αξίζει να τα αναζητήσετε αν ψάχνετε για ένα προσιτό αλλά ποιοτικό σετ καλωδίων. Δεν είναι τόσο αποκαλυπτικά ή καθαρά σε χαμηλές στάθμες ακρόασης όσο τα Ringmat, είναι όμως πιο ευχάριστα, βιωματικά και συγχωρητικά, ενώ διαθέτουν μερικά μοναδικά χαρίσματα που τραβούν την προσοχή του ακροατή στη μουσική παρά τον ήχο. Πρόκειται για αρκετά ογκώδεις και δύσκαμπτες πολύκλωνες κατασκευές με custom γεωμετρία στο πλέξιμο των αγωγών και συνθετικές μονώσεις, με αγωγούς από χαλκό και ποιοτικά βύσματα. Η εταιρία διαθέτει επίσης ένα ψηφιακό καλώδιο, ένα πιο προσιτό καλώδιο ηχείων και ένα ακόμη interconnect με αγωγούς από επάργυρο χαλκό, ίδιας τιμής με το Pathos.
On stage
Η δοκιμή έγινε σε ένα σύστημα που ακόμα “ψάχνεται” στον τομέα της ενίσχυσης επειδή το ηχείο έχει κάποιο φίλτρο και τα Ringmat καθιστούν σαφές ότι ακόμη δεν έχω βρει την άκρη. Στα άλλα συστήματα με τα άφιλτρα ηχεία τα Ringmat είναι οριστική επιλογή. Με τα Sweet Note, το σύστημα αυτό απέκτησε πράγματα που ακόμη επιδιώκω με τα βρετανικά καλώδια, μου έδωσαν δηλαδή ένα shortcut προς την ηχητική νιρβάνα. Ενώ τα άκουγα, καταλάβαινα μεν ότι υπάρχει μια μικρή υποχώρηση στην ανάλυση στα άκρα του φάσματος και την ακρίβεια στην ατάκα, όμως το σύστημα γέμισε με σφιχτό χαμηλό και εξαιρετικές δυναμικές, απέκτησε πιο ζωηρά πρίμα και πολύ ογκώδεις μεσαίες γεμίζοντας όλα τα “κενά” -τα βασικά δηλαδή που ποτέ δεν είναι αυτονόητα – και δεν πέρασε πολύ ώρα μέχρι να τα συνηθίσω. Αυτό είναι πάντα καλό σημάδι, διότι τις πιο πολλές φορές ένα εντυπωσιακό αρχικό άκουσμα καταλήγει κουραστικό ή βαρετό μετά από λίγο. Αντίθετα, τα Sweet Note ισχυροποιούνται ως εντύπωση με το πέρασμα του χρόνου, δεν βρίσκεις κάτι ουσιαστικό να κριτικάρεις ενώ δεν αργούν να αποκαλυφθούν κάποιες αρετές που σπανίζουν γενικότερα στον κόσμο της υψηλής πιστότητας. Πιο συγκεκριμένα, τα Sweetnote έχουν ασυνήθιστα μεγάλο ήχο και έντονο ενεργειακό αποτύπωμα, δεν είναι δηλαδή “μικρογραφίες” που εκβιάζουν την ακρίβεια. Έχουν έξοχο συγχρονισμό των τριών περιοχών του φάσματος και “αφήνουν” αμέσως την ενέργεια μόλις παρέλθει η στιγμή της, έτσι υπάρχει μια διαρκής αίσθηση κίνησης και ταχύτατης διέγερσης του αέρα με περισσή απαλότητα.
Τα περισσότερα καλώδια “ξεκινούν” τον καθορισμό τους από τα πρίμα και αφήνουν λίγο πίσω το μπάσο, έτσι εστιάζουν έντονα στα πρώτα πλάνα τις μικρές λεπτομέρειες αλλά τα σώματα τείνουν προς το βάθος της σκηνής. Στα Sweet Note η σκηνή έχει έντονη παρουσία κυρίως στα πρώτα πλάνα, όπου συνυπάρχουν θαυμάσια τα σώματα με τη λεπτομέρεια, και δεν υπάρχει ίχνος υπερβολής στο βάθος με την έννοια της απόμακρης πληροφορίας. Αυτό δεν συμβαίνει μόνο στις μεσαίες -οπότε θα τα λέγαμε προβολικά- αλλά σε όλο το φάσμα και μάλιστα χωρίς πάχος ή μείωση της οξύτητας. Είναι, ας πούμε, καλώδια “λαϊβάδικα” και όχι lifestyle hi-end! Η εστίαση και η ατάκα διατηρούνται σε φυσικά επίπεδα ανάλυσης, δεν υπάρχουν υψίσυχνες εμφάσεις ή επιμονή στα περιγράμματα και τελικά στο αυτί μένει ένας χορταστικός ήχος σε μέγεθος, με ρεαλιστικές χροιές και πυκνό, πολύχρωμο τίμπρο, που ρέει με εντυπωσιακό μουσικό ενδιαφέρον. Έχω μάθει να περιμένω τέτοια ελευθερία και εκφραστικότητα στη ροή κυρίως από μονόκλωνα καλώδια κι έτσι είναι ευχάριστη έκπληξη που η Sweet Note κατάφερε να συνδυάσει σε λογικές τιμές αυτή την ελευθερία με άριστη ησυχία, έλλειψη εσωτερικού στρες ή μικροχρωματισμών και γερά συχνοτικά άκρα. Ο ολοκληρωμένος χαρακτήρας τους και η περίτεχνη αποφυγή της υπεραποκαλυπτικότητας και άλλων υπερβολών τα καθιστά ιδανικά για μια ευρεία γκάμα συστημάτων, καθώς θα προσφέρουν εύκολα έναν μεγάλο, δυναμικό και συνεκτικό ήχο, με πολύ καλά επίπεδα ανάλυσης και ησυχίας και χροιές που ποτέ δεν αποκλίνουν προς το ψυχρό ή το ευφωνικό. Κατά τη γνώμη μου, τα Sweet Note είναι υπεραρκετά για να χτίσει κανείς ένα σύστημα αξιώσεων, καθώς ποτέ δεν κάνουν τα δικά τους και δεν στερούν τα βασικά, ενώ διευκολύνουν τα συνοδά χωρίς όμως να κρύβουν ή να ωραιοποιούν τις πραγματικές τους δυνατότητες.
Σύστημα δοκιμής: ψηφιακή πηγή Gold Note Koala, ενισχυτές Unico 150, Gold Note S3 Signature, ηχεία DIY semi-open baffle (Fostex, Eminence, PHY drivers), καλώδια σήματος, ρεύματος & accessories Ringmat Developements, φίλτρο Furman AC210E
Sweet Note σετ καλωδίων, σχεδίαση και κατασκευή στην Ελλάδα. Τιμή: 370€ Pathos ic 1 μέτρο, 400€ Paradoxo ρεύματος 1,80μ., Myth ηχείων 650€ 2×2,5 μέτρα. Επικοινωνία: 6983-366504 (http://customaudioupgrades.webs.com)
Paris Kotsis