Sound Gallery Of Athens
Aurion Audio
Chameleon Audio
TLA – Tru Life Audio of Greece
Porfyra Audio
BENCHMARK AHB2
Δοκιμή Τελικού Ενισχυτή Solid-State
by Thanasis Moraitis
Πολύς θόρυβος για το τίποτα;
Ο τελικός ενισχυτής της Benchmark ΑΗB2 έχει δημιουργήσει αρκετή «φασαρία» από τότε που πρωτοπαρουσιάστηκε, σαν κάτι μοναδικό και άξιο των καλύτερων και ακριβότερων συνοδών. Εξοπλισμένος με έξυπνες αλλά ουσιαστικές λύσεις, με μετρήσεις που σχεδόν τον κάνουν «ιδανικό» ως ενισχυτή και διεθνείς αλλά και ντόπιες κριτικές που δεν αφήνουν πιθανότητα παρεξήγησης, ήρθε στα χέρια μου κυρίως από περιέργεια. Πρέπει να σας ομολογήσω ότι προσεγγίζω κάθε τι καινούργιο (αν και ο ΑΗB2 δεν έχει τόσο πολύ κάτι καινούργιο, αλλά συνδυάζει για πρώτη φορά όλα σχεδόν όσα ξέραμε από το παρελθόν σε ένα πολύ έξυπνο σε λύσεις πακέτο) με μεγάλη δόση σκεπτικισμού καθώς αρκετές φορές (περισσότερες απ’ όσο θέλω να θυμάμαι) έχει αποδειχτεί ότι τα νέα και «επαναστατικά» προϊόντα θέλουν αρκετά χρόνια εξέλιξη για να καταλήξουν να είναι ώριμα και τελικά να αξίζουν την προσοχή μας. Εδώ όμως προφανώς συνέβη κάτι διαφορετικό και ως τέτοιο ζήτησα να δοκιμάσω πιστεύοντας ότι δεν θα χάσω το χρόνο μου, και το δικό σας στη συνέχεια.
Μα τόσο μικρός σε μέγεθος;
Θα σας ζητήσω να κάνετε την υπέρβαση και να ξεπεράσετε μερικές από τις πιο βασικές αρχές του χαϊφιντελισμού που λέει ότι ο τελικός ενισχυτής (αναλογικής φύσης πάντα) πρέπει να είναι μεγάλος σε μέγεθος, βαρύς, επιβλητικός (για να βλέπουμε που έχουν πάει τα χρήματά μας βρε παιδί μου…) και να ζεσταίνεται πολύ κατά τη λειτουργία του, και να προσεγγίσετε το μέγεθος, το βάρος και τη χαμηλή θερμοκρασία λειτουργίας του ΑΗB2 με πιο ανοικτά μυαλά. Ο ενισχυτής είναι μικρός σε μέγεθος (28x10x27εκ. ΠΥΒ), αρκετά ελαφρύς (6 περίπου κιλά) και προφανώς εξ αιτίας των παραπάνω πολύ εύκολος να τον χειρισθείς και να τον τοποθετήσεις σχεδόν παντού. Επίσης δεν έχει απότομες ακμές πουθενά κι έτσι δεν κινδυνεύεις να σκίσεις τα χέρια σου αν τον πιάσεις σε λάθος σημείο. Και ναι, επωφελείται από καλύτερη στήριξη (σε σχέση με αυτό που παίρνει κανείς αν τον αφήσει στα πόδια του) ενώ δεν διαπίστωσα να ωφελείται από επιπλέον φιλτράρισμα του ρεύματος (λίγο ναι, που να κάνει ουσιαστική διαφορά όχι). Οπότε, αποτελεί την ιδανική λύση για υψηλών προδιαγραφών συστήματα υψηλής πιστότητας, αρκεί να επαρκεί η ισχύς του (2x100Wrms/8Ω, 2x190Wrms/4Ω, 2x240Wrms/3Ω με δυνατότητα οδήγησης μέχρι και φορτία 1,5Ω), ενώ αν θέλετε παραπάνω βατ μπορείτε να γεφυρώσετε τα κανάλια και με δύο τελικούς να πετύχετε πολύ μεγαλύτερα επίπεδα ισχύος (380Wrms/8Ω ή 480Wrms/6Ω). Τότε δεν υπάρχει κανείς περιορισμός σε τίποτα. Για τις ηχητικές του επιδόσεις και σε πόσο «καλά» συστήματα μπορεί να μπει κάντε λίγο υπομονή ή διαβάστε παρακάτω. Ο ενισχυτής κατά τα άλλα προσφέρει δυνατότητα ρύθμισης της ευαισθησίας εισόδου σε τρία επίπεδα, επιλογή στέρεο ή γεφυρωμένης λειτουργίας και εισόδους XLR. Αν έχετε απλές εξόδους (RCA) τότε μπορείτε να χρησιμοποιήσετε είτε αντάπτορα XLR σε RCA ή κάποιο καλώδιο (όπως εγώ). Επίσης η εταιρία παρέχει κανονικές εξόδους ηχείων (μπόρνες) αλλά και με βύσμα Spekon, που η εταιρία θεωρεί καλύτερη σύνδεση. Στην πρόσοψή του βρίσκουμε από τρία LED ανά κανάλι που δίνουν πληροφορίες για το κλιπάρισμα, την προσέγγιση του μέγιστου επιτρεπόμενου επιπέδου θερμοκρασίας λειτουργίας (δεν μπορώ να φαντασθώ πως μπορεί να ενεργοποιήσει κανείς αυτή την προστασία, βέβαια τα ηχεία μου είναι πολύ εύκολο φορτίο και ευαίσθητα, αλλά και πάλι απορώ), και τέλος την λειτουργία της σίγασης. Επίσης στην πρόσοψη βρίσκουμε το διακόπτη έναυσης και το ενδεικτικό LED λειτουργίας. Αυτά.
Τεχνικά και άλλα…
Το κύκλωμα του ΑΗB2 είναι καθαρά αναλογικό, οπότε οι θιασώτες των αναλογικών κυκλωμάτων μπορούν να χαλαρώσουν, εδώ δεν έχουμε ψηφιακά. Αλλά, εξ αιτίας του πατενταρισμένου κυκλώματος που βασίζεται στην τεχνολογία που έχουν αναπτύξει τα εργαστήρια της ΤΗΧ με το όνομα THX-AAA Technology™ ή Achromatic Audio Amplifier και της δουλειάς που έχει κάνει η Benchmark στο να την εξελίξει και να την υλοποιήσει σε ένα άξιο να σταθεί στα καλύτερα στούντιο του κόσμου προϊόν, μπορεί να «γλυτώνει» από πρακτικές που στον «κανονικό» κόσμο που ζούμε θα ήταν …αυτοκτονία να τις χρησιμοποιήσει οποιοσδήποτε σε ένα τελικό ενισχυτή. Η κυκλωματική διάταξη Feed-Forward Error Correction που χρησιμοποιεί, ναι μεν υπάρχει από παλιά αλλά, εδώ έχει υλοποιηθεί με τον καλύτερο και πιο πρακτικό τρόπο επιτρέποντας στους σχεδιαστές του ΑΗB2 να ελαχιστοποιήσουν το ρεύμα ηρεμίας, λειτουργώντας τα τελικά στάδια πρακτικά σε τάξη Β, ενώ με τη χρήση παλμοτροφοδοτικού με δύο επίπεδα τάσης (μια πιο χαμηλή και μια πιο υψηλή όταν το απαιτεί το πρόγραμμα) αντί του κλασσικού με μετασχηματιστή (τάξη λειτουργίας Η) δίνει πολύ καλό βαθμό απόδοσης στον ενισχυτή πρακτικά μειώνοντας την κατανάλωση, ακόμη κι όταν λειτουργεί σε υψηλές στάθμες, μειώνοντας τη θερμοκρασία των κυκλωμάτων, αυξάνοντας έτσι και την αξιοπιστία της συσκευής τώρα αλλά και στο μέλλον.
Benchmark AHB2 Inside !
Προσθέστε σ’ αυτό και τα πλέον πλήρη συστήματα προστασίας που έχω ποτέ συναντήσει, τα οποία είναι έτσι σχεδιασμένα ώστε να μην επεμβαίνουν στο τελικό ηχητικό αποτέλεσμα, και έχετε στα χέρια σας ένα τελικό ενισχυτή που υπόσχεται απρόσκοπτη λειτουργία για χρόνια! Κι όλα αυτά με τη χαμηλότερη δυνατή παραμόρφωση από το πρώτο έως το τελευταίο βατ (κι αυτό ακούγεται, πιστέψτε με και το εισπράτουμε κυρίως ως εκλπεπτυσμένο, εξαιρετικά ομαλό, ραφινάτο, ευγενικό αλλά και σωματώδη ηχητικό χαρακτήρα, όταν τα συνοδά, κυρίως η πηγή το επιτρέπει) και έναν από τους χαμηλότερους λόγους σήματος προς θόρυβο που υπάρχει εκεί έξω, και με διαφορά. Τι άλλο θέλετε;
Να σας πω εγώ, ή μάλλον να μας πει η Benchmark. Πιο συγκεκριμένα, η υλοποίηση είναι τέτοια που επιτρέπει στο χρήστη να προγραμματίσει τον ενισχυτή να ανοίγει όταν «νιώθει» σήμα στην είσοδό του αλλά και να κλείνει μετά από 40 λεπτά λειτουργίας χωρίς σήμα στην είσοδό του. Παρεπιπτώντος η έναυση του ενισχυτή είναι από τις πιο «ήσυχες» που έχω συναντήσει σε ενισχυτή (ελέω του παλμοτροφοδοτικού του). Και αν βάλετε στην εξίσωση και την ικανότητα του κυκλώματος του ενισχυτή να αποδίδει τον καλύτερο ήχο του πρακτικά αμέσως με το που θα ανάψει (άντε μετά από 1 λεπτό) και αυτό ήταν που φάνηκε αμέσως στις ακροάσεις (δεν είχα διαβάσει τις οδηγίες χρήσης που το αναφέρουν, δεν ήταν μέσα στο κουτί του ενισχυτή και χρειάστηκε να το κατεβάσω από το site της εταιρίας, οπότε και το διάβασα αργότερα) και έχετε μια συσκευή που αφού θα την τοποθετήσετε μετά θα «ξεχάσετε» ότι υπάρχει. Κυριολεκτικά. Και θα ασχοληθείτε με τη μουσική…
Τελικά, όλα αυτά, έχουν νόημα;
Η τεχνολογία είναι τόσο πετυχημένη όσο το τελικό αποτέλεσμά της. Δηλαδή στην προκειμένη περίπτωση όσο -και αν είναι- απολαυστικός ο ήχος που παράγει ο συγκεκριμένος ενισχυτής. Ας μην κρυβόμαστε άλλωστε, η τεχνολογία υπάρχει μόνο για να εξυπηρετεί τις ανάγκες μας, αλλιώς αποτελεί άσκηση επί χάρτου και δεν έχει κανένα άλλο νόημα παρά μόνο την εξυπηρέτηση της επιστημονικής περιέργειας.
Ε, λοιπόν, με βάση την παραπάνω παραδοχή ο AHB2 είναι ένας πολύ πετυχημένος ενισχυτής. Κι αυτό όχι μόνο γιατί κάνει, με τις δυνατότητες που έχει, τη ζωή μας πιο εύκολη, αλλά γιατί για μένα τουλάχιστο, αποτελεί τη λύση που ονομάζεται «fit and forget” δηλαδή τον τοποθετείς και μετά ξεχνάς ότι υπάρχει! Τι ποιό κατάλληλο για μια ηλεκτρονική συσκευή σε ένα σύστημα που στόχο έχει να μας μεταφέρει τη μουσική; Βέβαια, πρέπει να λάβετε υπ’ όψιν σας ότι τα γούστα μου (οι «πεποιθήσεις» μου αν μου επιτρέπετε) τείνουν προς το αχρωμάτιστο, το διάφανο, εκείνο δηλαδή που δεν θα βάλει την ηχητική υπογραφή του αλλά θα αφήσει ότι είναι γραμμένο (καλό, κακό, μαλακό, ζεστό, φωτεινό, μεταλλικό, σκληρό, ζωηρό, ήρεμο κλπ.) να περάσει και να φτάσει στα αυτιά μας αναλλοίωτο, όπως ακριβώς το κατέγραψε και το επεξεργάστηκε ο τεχνικός που έκανε την ηχογράφηση και τελικά το μάστερινγκ. Κι από εκεί και πέρα είναι αναφαίρετο δικαίωμά μας να κρίνουμε αν όλοι αυτοί έκαναν καλή δουλειά, αν αυτό που έχουμε τελικά «κονσερβαρισμένο» στα χέρια μας, μας επιτρέπει να δημιουργήσουμε εμπρός μας μια έντονα ή λιγότερο έντονα αληθοφανή αναπαράσταση του αρχικού γεγονότος (ότι κι αν σημαίνει αυτό με τις περισσότερες ηχογραφήσεις όπου οι μουσικοί δεν βλέπουν πρακτικά ο ένας τον άλλον όταν παίζουν για να ηχογραφηθεί το άλμπουμ), να καταλάβουμε το μουσικό νόημα της κάθε σύνθεσης, να νιώσουμε την ερμηνεία του κάθε καλλιτέχνη. Με άλλα λόγια να καταλάβουμε τη μουσική!
Με βάση λοιπόν τα παραπάνω ο ΑΗB2 αποτελεί μια μικρή επανάσταση στους αναλογικούς ενισχυτές αφού παρεμβαίνει (όλοι το κάνουν όλοι, απλά οι περισσότεροι το κάνουν πολύ έως πάρα πολύ πιο έντονα) πρακτικά ελάχιστα στο σήμα που περνά από μέσα του και ο ηχητικός χαρακτήρας του συστήματος προκύπτει από όλα τα άλλα μέρη που το αποτελούν (πηγή, προενισχυτή, ηχεία, πρόγραμμα αναπαραγωγής υπολογιστή, καλώδια και βεβαίως το δωμάτιο που είναι όλα μέσα). Πρόκειται για ένα μηχάνημα που βάζει όσο το δυνατό λιγότερο τη δική του ηχητική υπογραφή στο σήμα, ένα μηχάνημα που δεν ακούγεται ζεστό, κρύο, μαλακό από μόνο του αλλά ότι το διατάξει το πρόγραμμα που θα αναπαράγει. Η απίστευτη ομαλότητα (μακράν ένας από τους καλύτερους), η εντυπωσιακή έλλειψη κόκκου (επίσης) και οποιουδήποτε άλλου ενοχλητικού χρωματισμού, περνά στα αυτιά μας αλλά και το υποσυνείδητό μας την αίσθηση της απόλυτης ηρεμίας και σιγουριάς ότι το αποτέλεσμα δεν μπορεί να γίνει καλύτερο, τόσο πιστό είναι στο σήμα στην είσοδό του. Ο ήχος με τον ΑΗB2 δεν είναι κάτι συνηθισμένο καθώς ο ήχος των μεγαθήριων του χώρου (κατασκευαστικά και τιμολογιακά) δεν είναι κάτι που είμαστε συνηθισμένοι να ζούμε επί καθημερινής βάσης, οι περισσότεροι από εμάς τουλάχιστον, και γι’ αυτό ίσως και μας ξενίσει στην αρχή. Δώστε του λίγο χρόνο και με τα άψογα μεγαλοδυναμικά αλλά και κυρίως εξ αιτίας του μαεστρικού χειρισμού των μικροδυναμικών, που κάνουν την απόδοση της λεπτομέρειας που υπάρχει σε κάθε ηχογράφηση (που απλά δεν «βγαίνει» από τα περισσότερα ενισχυτικά), να ρέει με χαρακτηριστική άνεση χωρίς να τονίζεται αλλά να αποδίδεται αβίαστα, θα σας κερδίσει και θα σας κάνει να τον εκτιμήσετε όσο τίποτε άλλο. Κι αυτή η αβίαστη σε όλους τους τομείς, συμπεριφορά του, είναι που χαρίζει ηρεμία στη μουσική (ότι είδους κι αν είναι αυτή) και την κάνει να ακούγεται πιο φυσική, πιο φυσιολογική, πιο, τελικά, ζωντανή, όπως δηλαδή είναι η μουσική όταν είμαστε παρόντες σε κάποιο live μουσικό γεγονός.
Είναι δηλαδή ο «τέλειος» ενισχυτής;
Δεν θα έφτανα μέχρι εκεί, καθώς δε νομίζω ότι υπάρχει κάτι «τέλειο» εκεί έξω. Αλλά, κι αυτό τελικά μετράει, πλήσιάζει τόσο κοντά στο «τέλειο», που είναι το «ίσιο σύρμα με κέρδος», και δείχνει ακόμη πιο πετυχημένο αν βάλουμε στην εξίσωση μαζί με τις κορυφαίες ευκολίες/δυνατότητές του και την αρκετά χαμηλή τιμή του (στα 3.600 ευρώ μετρητοίς, που είναι στα ίδια ή και χαμηλότερα επίπεδα σε σχέση με τα του εξωτερικού). Τότε μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι είναι ότι πιο καλό υπάρχει εκεί έξω στη συγκεκριμένη κατηγορία τιμής. Και με πολύ μικρή επιφύλαξη, και σε αρκετά ανώτερης. Μην αφήσετε το μικρό μέγεθός του να σας παρασύρει σε Είναι τόσο καλός, και θα είναι κρίμα να μη βρει την αναγνώριση που του αξίζει. Μπράβο ΤΗΧ και ακόμη περισσότερο μπράβο Benchmark που τον έφτιαξες!
REVIEWED BY THANASIS MORAITIS
Benchmark AHB2 Τελικός Ενισχυτής, είσοδοι Balanced XLR, σχεδίαση & τελική συναρμολόγηση στις ΗΠΑ. Αντιπρόσωπος: Location Sound Τιμή: 3.600,-€
Sonus Hi-Fi
Maestros by Exclusive Audio
Golden Acoustics
