Ayon ‘Timeless Design’ Setup in Greece
Two evenings with Aurstian Ayon Audio
Ayon System Check!
Oι επισκέψεις μας σε χώρους όπου οι αντιπρόσωποι έχουν την ευκαιρία να επιδείξουν τις ικανότητες των high end συσκευών που εισάγουν και που κάτω από κανονικές συνθήκες θα ήταν αναγκασμένοι να συμβιβαστούν εξ αιτίας της μέτριας ακουστικής των χώρων αυτών, είναι πολύ λίγες, δυστυχώς. Ιδιαίτερα αν αναλογιστεί κανείς ότι μόνο σε «περιποιημένης ακουστικής» χώρους μπορεί κανείς να έχει ελπίδα ότι θα πάρει έως και το 100% εκείνων που πραγματικά μπορούν να δώσουν οι περισσότερες συσκευές. Και ναι, μπορεί κανείς να συναντήσει εξαιρέσεις αλλά πρόκειται για ακριβώς αυτό, εξαιρέσεις, και όχι για τον κανόνα. Όταν όμως υπάρχει η δυνατότητα για ακρόαση ενός συστήματος που αποτελείται από συσκευές υψηλότατου επιπέδου οι οποίες μάλιστα βρίσκονται σε χώρο που έχει λάβει την (πάντα) απαραίτητη ακουστική φροντίδα τότε η πρόσκληση γίνεται ακόμη πιο ελκυστική όχι μόνο για το review ή ως ακόμη μια «εκπαιδευτική» εμπειρία (καθ’ ότι όσο ζω μαθαίνω) αλλά και διότι μου δίνεται η ευκαιρία να περάσω ένα πολύ διασκεδαστικό απόγευμα!
Ο κ.Βαγγέλης Ησυχόπουλος (Audiodesign), γνωστός στο χώρο εδώ και αρκετά χρόνια, κυρίως για τα αποτελεσματικά και όμορφα ρακ του, έχει επιμεληθεί τη συγκεκριμένη εγκατάσταση εξ αρχής. Κι επειδή η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται η προσοχή στην εγκατάσταση έχει ξεκινήσει από τον πίνακα διανομής ενέργειας του σπιτιού όπου έχει εγκατασταθεί στην χωριστή γραμμή παροχής του συστήματος ειδική ασφαλειοθήκη μαζί με ασφάλεια 20Α της Hifi-Τuning. Το δε καλώδιο που μεταφέρει την ενέργεια από τον πίνακα του σπιτιού στο χώρο του συστήματος είναι το Gigawatt LC-YMk ΙΙΙ+ , ένα επίσης εξειδικευμένο καλώδιο για εγκαταστάσεις ήχου υψηλών απαιτήσεων το οποίο διαθέτει αγωγούς διαμέτρου 4 χιλ. από ηλεκτρολυτικό χαλκό, με 100% θωράκιση και χωριστό αγωγό για τη θωράκιση με διάμετρο 1,5 χιλ. Το ρεύμα φτάνει στο σύστημα μέσω ενός φίλτρου Richard Gray 640SE κι από εκεί καταλήγει σε ένα (δίχως άλλο φιλτράρισμα) σε πολύπριζο της Atlas.
Το σύστημα της Ayon βασίζεται μόνο σε ψηφιακή πηγή, που στη συγκεκριμένη περίπτωση αποτελείται από τρία κομμάτια, ένα NAS με χωρητικότητα 3ΤΒ (τροποποιημένο από την Stream Unlimited-Vienna Austria), ένα streamer Ayon (NW -Transport -DSD version) και τέλος ένα Digital-to-Analog converter, επίσης της Ayon (Stealth). Την αναπαραγωγή δίσκων CD έχει αναλάβει ένα player της Cambridge Audio που εδώ λειτουργεί μόνο ως οδηγός δίσκου (transport). Tα καλώδια σύνδεσης των ψηφιακών συσκευών είναι της Atlas cables (RCA coax) και Nordost Valhalla (BNC) & Ayon (XLR) ενώ τα καλώδια LAN είναι της Furutech CAT-7 .
To DAC βασίζεται, όπως πρακτικά όλες οι συσκευές της Ayon, σε λυχνίες κενού και πιο συγκεκριμένα έχει τα εξής άξια αναφοράς χαρακτηριστικά: Πολύ απλό και χωριστό για κάθε κανάλι (dual mono στα ελληνικά) αναλογικό κύκλωμα σε τάξη Α υλοποιημένο με πολύ υψηλής ποιότητας υλικά (επίχρυσες βάσεις λυχνιών, υψηλών προδιαγραφών πυκνωτές πολυπροπυλένιου κλπ.) και λυχνίες κενού 6Η30, χωρίς καθόλου ανάδραση, με πολύ κοντούς σε μήκος και υψηλής καθαρότητας αγωγούς, σταδιακή ενεργοποίηση των λυχνιών κατά την έναυση (soft start) ώστε να επεκτείνεται η χρήσιμη ζωή τους με χωριστή περίοδο προθέρμανσης, πολύ χαμηλής αντίστασης εξόδου αναλογικά στάδια ώστε να μην επηρεάζονται απά τα χρακτηριστικά των καλωδίων διασύνδεσης αλλά και την αντίσταση εισόδου των επόμενων συσκευών, όλη τη γκάμα των ψηφιακών εισόδων (1 x S/PDIF RCA, 1 x AES/EBU, 1 x Toslink, 1 x BNC, 1 x USB – για σήματα έως 192kHz αλλά και DSD, 1 x I2S, 3 x BNC for DSD) που μπορεί να χρειαστεί κανείς, εσωτερικό upsampler 24bit/192kHz (που μπορεί να απενεργοποιηθεί), δυνατότητα native αποκωδικοποίησης σημάτων μέχρι 192kHz και DSDx128, ρολόι πολύ χαμηλού jitter, τροφοδοτικά με χωριστούς μετασχηματιστές (R-core) και εξειδικευμένο φιλτράρισμα (με πηνία και ειδικούς πυκνωτές) για πλήρη απομόνωση των εισόδων από την έξοδο, ανόρθωση με λυχνίες και δέκα συνολικά σταθεροποιητές τάσης. Το σασί της συσκευής, όπως και όλων των άλλων του συστήματος, είναι κατασκευασμένο από ανοδιωμένο και βουρτσισμένο αλουμίνιο και έχει ενσωματώνει ειδική κατασκευή για την καταπολέμηση των κραδασμών.
Το streamer NW (Transport -DSD version) διαθέτει μια ευανάγνωστη (από κοντά πάντα λόγω μεγέθους) έγχρωμη οθόνη TFT, δυνατότητα Internet radio, UPnP streaming από PC ή NAS, συμβατότητα με WAV, FLAC, AIFF & DSD (όχι όμως με m4A), λυχνία 6H14 στην ψηφιακή του έξοδο (digital audio buffer), συνδέσεις όλων των ειδών, δύο θύρες USB για στικάκια ή HDD (FAT32), και ίδιου επιπέδου ποιότητας αναλογικά τροφοδοτικά με αυτά του DAC, ενδεικτικό φάσης του ρευματολήπτη, ειδικά αποσβεστικά πόδια και εξ ίσου κορυφαία κατασκευή σασί.
Ο προενισχυτής είναι ο Ayon Auris (Line Signature version RCA), μια συσκευή που βασίζεται σε ένα single-ended αλλά και true balanced στάδιο κέρδους με λυχνίες 6Η30, χωρίς ανάδραση, με ένα μόνο πυκνωτή σε σειρά με το σήμα στην έξοδό του. Για την επιλογή των εισόδων διαθέτει ρελέδες που κρατούν τη διαδρομή του σήματος όσο πιο κοντή γίνεται. Στην τροφοδοσία κι εδώ γίνεται χρήση ανορθώτριας λυχνίας ενώ το συγκεκριμένο στάδιο κάνει εκτεταμένη χρήση πολλαπλών φίλτρων για την πλήρη εξουδετέρωση της «βρώμας» που μπορεί να έρθει από την πρίζα του τοίχου μας. Κι εδώ η κατασκευή του σασί είναι ιδιαίτερα προσεγμένη για την καταπολέμηση των κραδασμών και τα βύσματα διασύνδεσης πολύ υψηλής ποιότητας.
Οι τελικοί (μονομπλόκ) Orthos XS αποτελούν μια εντυπωσιακή κατασκευή με συνολικά 10 (!) ΚΤ150 λυχνίες ανά κανάλι που του δίνουν τη δυνατότητα να αποδώσει σε φορτίο 8Ω 300 watts (σε συνδεσμολογία πεντόδου) και 180 watts (σε συνδεσμολογία τριόδου). Ο ενισχυτής, όπως άλλωστε όλες οι συσκευές της εταιρίας, διαθέτει soft start κατά το άναμμα για να εντείνεται η ζωή των λυχνιών, ειδικό κύκλωμα προστασίας για τις λυχνίες, μηδενική αρνητική ανάδραση (οποιουδήποτε είδους, όπως άλλωστε όλες οι συσκευές της Ayon στο σύστημα), πολύ κοντές διαδρομές σήματος, ειδικά σχεδιασμένα κυκλώματα που λειτουργούν τις λυχνίες στην πιο γραμμικής τους περιοχή και φυσικά υψηλής ποιότητας υλικά.
Η τροφοδοσία των ενισχυτών περιλαμβάνει δύο θωρακισμένους μετασχηματιστές ισχύος χαμηλού θορύβου με διπλά πηνία (chokes) στο φιλτράρισμα ανά σασί, επιπλέον πηνίο στη γραμμή τροφοδοσίας των πρώτων και οδηγών σταδίων, ξεχωριστά τροφοδοτικά για κάθε στάδιο ενίσχυσης, ξεχωριστά σταθεροποιημένα τροφοδοτικά για τα νήματα των πρώτων σταδίων με επίσης κύκλωμα soft start, ειδικό κύκλωμα στην είσοδο της ενέργειας του ενισχυτή που φιλτράρει τη «βρώμα» του ρεύματος, και συγκεκριμένο αυτόματο τρόπο έναυσης που διαρκεί ένα λεπτό και φροντίζει ώστε κάθε φορά που ανάβει ο ενισχυτής όλα να είναι ΟΚ. Και σα να μην έφταναν όλα αυτά ο ενισχυτής διαθέτει διπλό κύκλωμα γείωσης που έχει σχεδιάσει η εταιρία και που φροντίζει στην πολύ ήσυχη απόδοση της μουσικής το οποίο ο χρήστης μπορεί να απενεργοποιήσει αν χρειαστεί.
Ο μετασχηματιστής εξόδου των Orthos XS είναι μια κατασκευή με πολύ μεγάλο εύρος λειτουργίας, πολύ υψηλής απόδοσης που εμπεριέχεται σε περίβλημα με ειδικό αντικραδασμικό υλικό. Το δε σασί του ενισχυτή είναι κατασκευασμένο από αλουμίνιο με αντικραδασμικές και αντιμαγνητικές ιδιότητες που συναρμολογείται στο χέρι ενώ τα βύσματα εισόδου/εξόδου είναι υπεράνω κριτικής.
Τα ηχεία του συστήματος ήταν κι αυτά της Ayon, το μοντέλο BlackFire, δηλαδή το κορυφαίο μοντέλο της εταιρίας. Πρόκειται για ένα μεγάλο ηχείο (είναι μεγάλος άλλωστε και ο χώρος που πρέπει να καλύψει) συνολικά τεσσάρων δρόμων με τέσσερα μεγάφωνα. Αυτά είναι ένα γούφερ διαμέτρου 12 ιντσών, ένα midrange Acutton (κεραμικό) 6,7 ιντσών, ένα τουίτερ Air Motion και ένα σούπερ τουίτερ, της ίδιας τεχνολογίας. Η καμπίνα του ηχείου είναι κατασκευασμένη εξ ολοκλήρου από ειδικό (για κατασκευή μουσικών οργάνων) κόντρα πλακέ [plywood] με εξαιρετικό φινίρισμα, που φορτίζει το γούφερ με την αρχή λειτουργίας που η εταιρία ονομάζει Air Flow Damping System. Το φίλτρο διαχωρισμού συχνοτήτων είναι ειδική σχεδίαση της Ayon (το ονομάζει Crossover magnetic field interaction control ή CMFIC) ενώ η εσωτερική καλωδίωση είναι κάτι που η εταιρία ονομάζει Harmonically signal flow distance wiring (ότι κι αν σημαίνει αυτό). Τα βύσματα εισόδου είναι κι εδώ υπεράνω κριτικής. Το ηχείο έχει ονομαστική αντίσταση 8Ω, ευαισθησία 91dB και καλύπτει σύμφωνα πάντα με τον κατασκευαστή συχνότητες από 30Hz-60kHz (-3dB). Διαθέτει επίσης και κύκλωμα impedance correction (επιλεγόμενο από το χρήστη) για πιο «κόσμια» συμπεριφορά με λαμπάτους ενισχυτές. Τέλος, το κάθε ηχείο έχει βάρος 65 κιλά.
Τα καλώδια χαμηλής στάθμης αναλογικού σήματος του συστήματος ήταν ένας συνδυασμός της Ayon αλλά και της Atlas (σειρά Mavros Ultra) ενώ των ηχείων τα Atlas Mavros (Biwire). Στο ρεύμα χρησιμοποιούνται καλώδια της σειράς 4dd της Atlas.
Φυσικά, το ρακ είναι custom σχεδίαση της Audiodesign, με ράφια από σάντουιτς κόριαν και κόντρα πλακέ, κώνους από αλουμίνιο και άλλα ειδικά αποσβεστικά. Οι ενισχυτές «κάθονται» επάνω σε ειδικά σχεδιασμένες βάσεις (παλιά από την Audiodesign) και χρησιμοποιούν τα ίδια υλικά με το κύριο ρακ των συσκευών. Τέλος, την ακουστική φροντίδα του χώρου (που όλοι ξέρουμε πόσο σημαντικό είναι αυτό για να μην καταστραφεί ο υπέροχος ήχος των ακριβών συσκευών μας από την μέτρια απόδοση του δωματίου μας) επιμελήθηκε η Golden Acoustics.
Ακροάσεις!
Ο ακρόαση του συστήματος έγινε σε δύο μέρη, από τη μια διότι εδώ έχουμε ένα σύστημα πολύ υψηλών προδιαγραφών που δεν μπορεί κανείς να «καταλάβει» με λίγες ώρες ακρόασης σε ένα (φροντισμένο από ειδικούς μεν αλλά άγνωστο) χώρο, και από την άλλη διότι, όπως αποδείχθηκε, τα ηχεία δεν είχαν γράψει τις απαιτούμενες ώρες παιξίματος για να έχουν «στρώσει» και να λειτουργούν όπως είναι σχεδιασμένα από τον κατασκευαστή, οπότε χρειάστηκε και επανάληψη των ακροάσεων ώστε να εκτιμηθεί δεόντως. Ναι το ξέρω, ζω ένα δράμα!
Ο ήχος λοιπόν του συστήματος στο συγκεκριμένο χώρο (τελικά συμπεράσματα) αποτέλεσε για μένα μια ξεχωριστή πρόκληση καθώς δεν είχε κάποιο ιδιαίτερο χαρακτήρα, συγκεκριμένη απόχρωση αν θέλετε, συγκεκριμένο τρόπο παρουσίασης – το δικό του στυλ δηλαδή όπως έχουν σχεδόν όλα τα συστήματα. Ίσως, αν είχα τη δυνατότητα να ακούσω πολύ περισσότερο να μπορούσα να βρω κάποιο χαρακτηριστικό που να ξεχωρίζει κάπως αλλά μέσα σε τόσο λίγο χρόνο (όσο δηλαδή προσφέρουν δύο απογεύματα) η μουσική που έβαζα με παρέσερνε περισσότερο από το συνηθισμένο και δε με άφηνε να εκτιμήσω πιο …ψύχραιμα τις ηχητικές αρετές του συστήματος. Θα με ρωτήσετε και με το δίκιο σας, μα καλά, τόσο πολύ σου άρεσε; Ε λοιπόν τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά, όχι τουλάχιστον αυτή τη φορά. Δεν έχει κυρίως να κάνει με το τι μου άρεσε. Το σύνολο της Ayon, σχεδόν, αλλά όχι ακριβώς όπως συνέβη με το «αγχολυτικό» σύστημα της Goldmund το οποίο είχε άλλες αρετές και τρόπο έκφρασης, με «μετέφερε» σε ένα άλλο επίπεδο ψυχολογικής κατάστασης όπου το αποτέλεσμα ήταν να χαρώ πάρα πολύ αυτή την εμπειρία χωρίς όμως να μου αφήσει κάτι συγκεκριμένο ως συμπέρασμα αυτής της εμπειρίας παρά μόνο μια γενικότερη ευχαρίστηση (γι’ αυτό και η επιστροφή μου ξανά στο συγκεκριμένο χώρο είναι μάλλον σίγουρη καθώς πρέπει να ανακαλύψω το μυστικό του, αν υπάρχει βέβαια).
Επειδή όμως εσείς δεν διαβάζετε (μόνο) αυτές τις γραμμές για να διαπιστώσετε αν εγώ πέρασα ευχάριστα τις ώρες μου εμπρός από ένα πολύ ακριβό (λιανική τιμή άνω των 90.000 ευρώ στο σύνολό του) σύστημα αλλά για κάτι πιο συγκεκριμένο, θα σας δώσω με λίγα λόγια, καθώς τελικά για μένα δε είναι τόσο σημαντικό το κάθε επιμέρους χαρακτηριστικό ενός συστήματος αλλά η συμπεριφορά του στο σύνολό της, μια γεύση από τις επιμέρους ηχητικές δυνατότητές του ώστε με κάποιο τρόπο να πάρετε μια μικρή γεύση αυτού που βίωσα. Κι αρχίζουμε με τη συνολική τονική ισορροπία του, που στην προκειμένη περίπτωση είναι σχεδόν άψογη, καθώς το σύστημα, κυρίως εξ αιτίας των ηχείων, των ενισχυτών αλλά και του επιμελημένου χώρου (που δεν είχε τελειώσει ακόμη 100%, εξ ου και το «σχεδόν»), διαθέτει μια πολύ ενδιαφέρουσα ομοιογένεια, που ξεκινά από την πιο χαμηλή οκτάβα και φτάνει έως τα άνω όρια της ακοής μας χωρίς να τονίζει κάποια περιοχή. Η «χρωματική» απόδοση του συστήματος της Ayon, δηλαδή ενός συστήματος που βασίζεται ολοκληρωτικά σε λυχνίες μεν αλλά υλοποιημένο με πολύ μοντέρνο τρόπο δε, δεν αφήνει πολλά περιθώρια περιγραφής σχετικά με τον τρόπο που «παίζει» αλλά κυρίως με το τρόπο που παρουσιάζει τη μουσική αλλά και τους μουσικούς. Η δυνατότητα, που ξεκινά από τις συσκευές και καταλήγει στο χώρο μέσα στον οποίο είναι τοποθετημένο, αναπαραγωγής του «χώρου» (όπως τον έχουν δημιουργήσει με την τοποθέτηση των μικροφώνων ή τις επιλογές του μηχανικού ήχου στο στούντιο) της ηχογράφησης εδώ κάνει έντονη την παρουσία της, αφού η «τρισδιάστατη» θέση των οργάνων αλλά και των ερμηνευτών στην εικονική σκηνή εμπρός μας αποδίδεται με εντυπωσιακή αληθοφάνεια, με το ανάλογο ύψος, βάθος και πλάτος της εκάστοτε εγγεγραμμένης σκηνής, σε διαστάσεις που εξ αιτίας του μεγέθους των ηχείων αλλά και του χώρου πλησιάζει πολύ περισσότερο τις πραγματικές, απ’ όσο έχω συνηθίσει, και μάλιστα με συνθήκες «αέρα» που δεν συναντάς εύκολα σε συστήματα αναπαραγωγής ήχου οποιασδήποτε κατηγορίας. Μάλιστα θα πάω ακόμη ένα βήμα πιο μακριά και να σας πω πως η απόδοση της διάστασης του ύψους είναι από τις καλύτερες που έχω συναντήσει ποτέ.
Αλλά τα παραπάνω δεν θα ήταν και τόσο σημαντικά αν το σύστημα (με τη βοήθεια του δωματίου μέσα στο οποίο ήταν τοποθετημένο) δεν απέδιδαν σχεδόν ασυμπίεστα (μην ξεχνάμε ότι ακούμε «κονσερβαρισμένη» μουσική κι όχι ζωντανή) τις εντάσεις που απαιτούνται για τη δημιουργία αυτής της σχετικής «αληθοφάνειας». Από τη μια η μεγάλη ευαισθησία των ηχείων, από την άλλη η μεγάλη ισχύς των τελικών (ακόμη και σε mode τριόδου, όπου τελικά ακούστηκε πιο «φυσικά» κι αφού τα ηχεία είχαν «στρώσει») και τέλος η σχεδόν άψογη συμπεριφορά του χώρου δημιουργούσαν τις κατάλληλες συνθήκες για κάθε είδος μουσικής, αλλά ταυτόχρονα έδειχναν αρκετά έως πολύ ξεκάθαρα αν το πρόγραμμα ήταν δυναμικά ασυμπίεστο, σχετικά συμπιεσμένο ή εντελώς συμπιεσμένο, ανάλογα με τις …ορέξεις του εκάστοτε μουσικού, μηχανικού ή υπεύθυνου remastering. Επίσης έδειχναν με ακρίβεια αν η ποιότητα εγγραφής ήταν καταπληκτική, καλή, μέτρια ή κακή. Καλό, κακό δεν ξέρω, αλλά η αλήθεια είναι ότι σε συστήματα αυτού του επιπέδου η δυνατότητα αποκάλυψης όλων των χαρακτηριστικών της ηχογράφησης πρέπει να είναι, κι εδώ συμβαίνει, δεδομένη. Το αν μπορεί κανείς να ζήσει με αυτή τη διαφάνεια αυτό είναι καθαρά προσωπικό θέμα του καθενός μας. Αλλιώς διαλέγει άλλες συσκευές…
Εκείνο όμως που μου έκανε επίσης πολύ καλή εντύπωση, και στα σίγουρα πρόσφερε επιπλέον στη συνολικά πολύ θετική μου εκτίμηση, είναι η χαλαρωτική διάθεση που δημιουργούσε στον ακροατή όταν οι στάθμες ήταν πιο «οικιακές» δηλαδή γύρω στα 80dB στη θέση ακρόασης. Εκεί δηλαδή που η κούραση δεν κάνει γνωστή την παρουσία της λόγω έντασης, ακόμη κι αν ακούς συνέχεια για αρκετές ώρες. Το σύστημα λοιπόν, που εύκολα μπορούσε να αποδώσει πρακτικά εκκωφαντικές στάθμες για τα αυτιά μου αν το ζητούσαμε (και εξ αιτίας της πολύ καλής συμπεριφοράς του δωματίου) με ελάχιστους χρωματισμούς, κατάφερε με χαρακτηριστική ευκολία να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον μου για τη μουσική χωρίς να χάνει ουσιαστικά σε τίποτα (ούτε στον πολύ δύσκολο τομέα της ανάλυσης και διαφάνειας) και σε σχετικά χαμηλές στάθμες. Κι αυτό είναι κάτι που πολύ σπάνια συναντώ.
Συμπέρασμα
Ναι το σύστημα της Ayon που άκουσα, αν και δεν αποτελείται, συνολικά, από τις κορυφαίες συσκευές της γκάμας της (π.χ. στον τομέα των ενισχυτικών η εταιρία προσφέρει κι άλλες σημαντικές επιλογές, ενώ στους προενισχυτές όρεξη να έχετε για να αναφέρω δύο τομείς) είχε αντάξια (του κόστους του) απόδοση απ’ όποια μεριά κι αν το δεις. Ναι, στα σίγουρα διασκέδασα πολύ ακούγοντάς το, ναι με αυτό έζησα στιγμές (κυρίως ως προς την τρισδιάστατη απεικόνιση στο χώρο, τη δυναμική του συμπεριφορά και τη ροή της μουσικής) που σπάνια έχω την ευκαιρία να ζήσω. Αλλά το πιο σημαντικό για μένα είναι ότι, με τη βοήθεια του φροντισμένου «ηχητικά» χώρου, όλο το παραπάνω σύνολο με έκανε να μη του δίνω τόση σημασία (ως ηλεκτρομηχανικό σύστημα, που είναι τελικά) αλλά να «ζήσω» την αγαπημένη μου μουσική μέσα από αυτό. Κι αυτό είναι που πρέπει να κάνει κάθε σύστημα που θέλει να μας πείσει ότι αξίζει τα χρήματά του (όσα κι είναι αυτά, πόσο μάλλον όταν είναι τόσα πολλά). Όταν μια φορά χρειάστηκε να περιγράψω σε έναν «αδαή» τι είναι αυτό που ξεχωρίζει ένα high end σύστημα από όλα τα άλλα του απάντησα το εξής: «Κάθε φορά που ακούς μουσική μέσα από αυτό να νιώθεις ότι οι ερμηνευτές παίζουν μπροστά σου μουσική και μόνο για σένα». Το κορυφαίο σύστημα της Ayon το κατάφερε και με το παραπάνω!
Διάθεση: Audio Racks Design Greece – web: http://audiodesign.com.gr/