Audiovector QR1 Speakers

---

---

 

---

---

---

---

Audiovector model QR1

Two-Way Speakers SReview

Η περίπτωση της Audiovector καταδεικνύει με τον πλέον εύγλωττο τρόπο πώς μια χώρα-πρότυπο, όπως η Δανία, επιτρέπει στα χαρισματικά μέλη της να κυνηγήσουν τα όνειρά τους και να δημιουργήσουν έργα ζωής, χωρίς κόμπλεξ και ανούσιες περιπέτειες. Μια μικρή χώρα (ούτε καν) σαν την Ελλάδα, που όμως παράγει μερικά από τα πιο διάσημα ηχεία της αγοράς και η οποία αφήνει χώρο και δίνει τη δυνατότητα σε μια σειρά από μικρότερες εταιρίες υψηλής εξειδίκευσης να αφήσουν το δικό τους στίγμα και να κριθούν δίκαια, στα πλαίσια της ελεύθερης αγοράς. Η εταιρία του σχεδιαστή Ole Klifoth χαράζει από το 1979 τη δική της πορεία στην υψηλή πιστότητα, παράγοντας ηχεία με έντονη προσωπικότητα και ιδιαίτερα προικισμένο ήχο, στοχεύοντας στα τεχνικά λάθη που δύσκολα μετριώνται αλλά εύκολα γίνονται αντιληπτά από ένα εξασκημένο αυτί που κυνηγάει, πριν απ’όλα, την αυθεντική μουσική αίσθηση. Η ιστορία και αυτής της εταιρίας αρχίζει βεβαίως με τη γνωστή φιλολογία “δεν μου άρεσε απόλυτα κανένα ηχείο κι έτσι αποφάσισα να σχεδιάσω τα δικά μου”.

 

Αντίθετα, όμως, με τόσες άλλες περιπτώσεις εταιριών που, απλώς, θέλουν ένα μερίδιο από την πίτα της αγοράς χωρίς να προσφέρουν κάτι το ιδιαίτερο, η Audiovector εξέπληξε θετικά τον κόσμο της υψηλής πιστότητας με τη διαφορετικότητά της και στα τέλη της δεκαετίας του 90, οπότε και τη γνωρίσαμε στη χώρα μας, απέκτησε αξιόλογη φήμη κυρίως με την προσιτή σειρά “C” αλλά και την ακριβότερη “Μ”. Η C MkII series σημείωσε, ειδικότερα, απρόσμενη επιτυχία ακόμη και στην “ηχειομάνα” Βρετανία. Εκείνα τα ηχεία, με το χαρακτηριστικό αλουμινένιο διασπορέα επάνω από το τουίτερ, εκτιμήθηκαν δεόντως για τον ευκρινή, άμεσο, δυναμικό και πολύ μουσικό ήχο τους, χωρίς να αποκλίνουν ενοχλητικά από την τυπική ουδετερότητα. Ομολογώ πως με είχαν ενθουσιάσει, χάρη κυρίως στον χρονισμό τους, που πλησίαζε τα πρότυπα ενός point source ηχείου χωρίς φίλτρο, δίνοντας έναν ήχο τελείως ευθύ και uncomplicated, που είναι και το πλέον δύσκολο να πετύχεις στο hi-fi. Ίσως δεν είναι τυχαίο πως αρκετοί old school ντόπιοι χομπίστες (που ορκίζονται στο… ιερό δισκοπότηρο της ουδετερότητας ως προς τις σχετικές στάθμες των συχνοτήτων αλλά διαθέτουν λιγότερο απαιτητικά αυτιά στο time domain) έδειξαν να ενοχλούνται  από τις καλές κριτικές που έδωσα στις MkII εκδόσεις των C1 και C2. Συνηθισμένοι, ίσως, στα λαβυρινθώδη φίλτρα διαχωρισμού και τις καμπίνες-αποθήκες ενέργειας, αδυνατούσαν να αντιληφθούν ότι υπάρχει και εναλλακτικός σχεδιαστικός δρόμος. Εξάλλου, τέτοια ηχεία απαιτούν άλλα set up για να αναδειχθούν καθώς είναι τόσο μα τόσο αποκαλυπτικά σε θέματα φάσης και απόλυτης πολικότητας.

Μια ματιά στα πρώτα ηχεία του Ole Klifoth, τα Trapez από το 1979, αρκεί για να καταλάβει κανείς πόσο διαφορετικά σκέφτεται ο Δανός σχεδιαστής. Με χρονική ευθυγράμμιση στα μεγάφωνα και φίλτρα πρώτης τάξης, ο Δανός αναζητά τον original χρόνο μιας ηχογράφησης από την αρχή ακόμη της καριέρας του, ώστε τα ηχεία του να είναι συναρπαστικά, ετοιμοπόλεμα με τις έντονες μεταβατικές του μουσικού προγράμματος και όχι απλώς πιστά με βάση τα συνηθισμένα εργαστηριακά κριτήρια.

Generation Next

Η νέα γενιά των προσιτών Audiovector από τη σειρά QR αποτελεί ταυτόχρονα το σχεδιαστικό ντεμπούτο του Mads Klifoth, γιού του Ole, αλλά είναι φανερό πως δεν πρόκειται για παρθενογέννεση καθώς το μικρό QR1 που δοκιμάζουμε έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που έκαναν εξαρχής αγαπητά τα Audiovector, το έξοχο timing, τη συναρπαστική ροή και τις ασυμπίεστες μεταβατικές. Είναι εξίσου φανερό, όμως, πως τα πιο μοντέρνα QR διαχωρίζουν τη θέση τους από την γνώριμη αισθητική των μεγαλύτερων μοντέλων της σειράς SR, που θυμίζουν αρκετά τα Μ της εποχής του millenium, ενώ η βασική επιλογή του αλουμινένιου διαφράγματος των γούφερ τα φέρνει αντιμέτωπα με τα πλέον δημοφιλή ηχεία της χαμηλής κατηγορίας, όπως τα Monitor Audio. Είναι άλλωστε και το κοίλο σχήμα του διαφράγματος, χωρίς dust cup, που προκαλεί τους συνειρμούς της σύγκρισης με τη φημισμένη βρετανική εταιρία. Από την άλλη πλευρά, η επιλογή ενός τουίτερ τύπου ΑΜΤ δείχνει κι αυτή εναρμονισμένη με τον ανταγωνισμό, που έχει αφήσει κατά μέρος τους θόλους και τοποθετεί είτε κλασικά ribbon είτε τουίτερ τύπου Heil με το χαρακτηριστικο σχήμα σαν “ακορντεόν”. Με δυο λόγια, ο Mads Klifoth δεν άφησε τίποτε στην τύχη αναφορικά με τον φανερό εξοπλισμό των QR, ενώ το αφανές κομμάτι της σχεδίασης (τρόπος φόρτισης, voicing του φίλτρου κλπ) δείχνει ότι πρόκειται για μια αγαστή συνεργασία ανάμεσα στον πατέρα και τον γιό. Η νέα γενιά έρχεται στα πράγματα!

Με τιμή λίγο κάτω από το χιλιάρικο, το QR1 είναι ένα κανονικού μεγέθους ηχείο βάσης με 6ιντσο γούφερ και απόκριση στα πρίμα που φθάνει τα 45KHz χάρη στο πανάλαφρο διάφραγμα του ΑΜΤ. Το φινίρισμα είναι άριστο και η μαύρη λάκα που έντυνε το ηχείο της δοκιμής είναι από τις καλύτερες, πιο λείες που έχουμε δει σε καμπίνα αυτής της κατηγορίας. Οι στρογγυλεμένες ακμές της καμπίνας, τα πανάκια που στέκονται με μαγνήτες και το αλουμινένιο δαχτυλίδι περιφερειακά του σασί που ομαλοποιεί τη διασπορά του γούφερ, είναι στοιχεία που έχουμε μάθει πλέον να περιμένουμε στις νέες σειρές όλων των γνωστών κατασκευαστών και το QR1 δεν κάνει πουθενά εκπτώσεις σε αυτά τα σημεία. Αντίθετα, δείχνει ένα κλικ επάνω σε ποιότητα κατασκευής από τον ανταγωνισμό κοντά στο χιλιάρικο, κρίνοντας από την παρουσία διαφράγματος τύπου σάντουιτς στα γούφερ (το αλουμίνο στηρίζεται και αποσβένεται από ένα στρώμα foam), από το ογκώδες αλουμινένιο σασί του ΑΜΤ, την επίχρυση γρίλλια εμπρός από αυτό που βελτιώνει τη διασπορά στα ανώτερα πρίμα αλλά και τη μεγάλη αλουμινένια φέτα της πλάτης που φιλοξενεί τα βύσματα (αυτό είναι δανεισμένο από τα μεγαλύτερα Audiovector: πρακτικά η πλάτη πίσω από το γούφερ είναι αλουμινένια, μειώνοντας έτσι την αποθήκευση ενέργειας στην ξύλινη καμπίνα και ευτυχώς έχει καλή απόσβεση εσωτερικά, με μεγάλη φέτα μπιτουμίνας).

Η φόρτιση γίνεται με σχισμή, χαμηλά στην πρόσοψη. Έτσι, αντί για σωλήνα και οπή, αυτή η σχισμή είναι η κατάληξη ενός συντονιζόμενου θαλάμου με πολύ μικρό ύψος, όλο το πλάτος της καμπίνας και σχεδόν όλο το βάθος, ενώ υπάρχει και μια μικρή “χορδή” στο πίσω μέρος του θαλάμου (ξύλινο στέλεχος που τη χωρίζει στα δύο) για μείωση των στροβιλισμών. Όλη η καμπίνα είναι επενδυμένη στα εσωτερικά τοιχώματα με αποσβεστικό υλικό ενώ το φίλτρο απαρτίζεται από εννιά υλικά (τρία πηνία -το ένα αέρος- τρεις αντιστάσεις και τρεις πυκνωτές, όλα καλής ποιότητας). Εντυπωσιάζει ο διπλός μαγνήτης του γούφερ που φέρει επιπλέον μεγάλο αποσβεστικό δακτυλίδι ενώ βρίσκουμε δύο οριζόντιες νευρώσεις που ενώνουν τις πλευρές του ηχείου. Σε 2-3 σημεία ακόμη υπάρχουν ενδιαφέρουσες ασύμμετρες παρεμβάσεις ενίσχυσης ή αποσυντονισμού των ξύλων, που πολύ σπάνια βλέπουμε σε ηχεία κατασκευασμένα by the book. Όμως οι Klifoth δεν αρκούνται στα βιβλία και τη θεωρία, ακούνε, μετράνε, πειράζουν και πάλι από την αρχή, μέχρι να ικανοποιήσουν πλήρως τις απαιτήσεις τους και ο ήχος να μην “κάθεται” πουθενά αλλά να ρέει διαρκώς. Και τα δύο μεγάφωνα φέρουν ένδειξη 4Ω και το ηχείο δίνεται στα “4 έως 8Ω”, όμως παρότι ουσιαστικά 4ωμο, έγινε φανερό από τις ακροάσεις πως δεν πρόκειται για κάποιο φορτίο-βάσανο, που εκβιάζει το σώμα του χαμηλού με σοβαρές βυθίσεις της αντίστασης ρουφώντας τον ενισχυτή, όπως κάνουν αρκετοί ανταγωνιστές. Έπαιξε πολύ εύκολα με ενισχυτή ισχύος 25W (ικανό για περισσότερα από 40W στα 4Ω) δείχνοντας ότι αποθηκεύει ενέργεια σαφώς μικρότερη από το τυπικό δίδρομο των 87dB.

Όχι μόνο ένα εξωτικό τουίτερ

Το ηχείο κατέφθασε με ελάχιστες ώρες επάνω του κι έπρεπε να παίξει μερικές δεκάδες ώρες για να δείξει τον χαρακτήρα του. Εκείνες τις ημέρες έστρωνα, επίσης, τον Integre4 της Lab12 καθώς κι ένα σετ από εξωτικά ασημένια καλώδια της Argento, και με αυτό το ανορθόδοξο set up σχημάτισα τις πρώτες, πολύ θετικές εντυπώσεις για το QR1. Όσο περνούσαν οι μέρες, όμως, τα πράγματα χειροτέρευαν αντί να καλυτερεύουν: το άνω χαμηλό εμφάνιζε κάποια βοή-συντονισμό από το slot, οι μεσοχαμηλές ήταν άδειες-απόμακρες-ασυνεχείς και οι μεσοϋψηλές προβολικές, επίσης ασυνεχείς, με υπερβολική οξύτητα, προβάλλοντας άτσαλα μια μεταλλική χροιά από το γούφερ. Η μουσική ερχόταν με μια μάλλον εμπορική καμπύλη τονικότητας με ενοχλητική έμφαση στα άκρα και σαφώς δεν έρεε αυθόρμητα. Αυτός ο ήχος δεν θύμιζε σε καμία περίπτωση Audiovector! Τελικά, αποδείχθηκε ότι το σύστημα αυτό αντέστρεφε την απόλυτη πολικότητα, μια κατάσταση που πολύ σπάνια ενοχλεί προσιτά ηχεία, πλήν των ελάχιστων μονόδρομων της κατηγορίας, όπως τα John Blue. Αντιστρέφοντας το + με το – στην πλευρά του ενισχυτή και στα δύο κανάλια, το polarity αποκαταστάθηκε και η μαγεία των QR1 ξεκίνησε, μαζί με τις κριτικές ακροάσεις.

Υπάρχουν δύο σημεία στον ήχο του μικρού Audiovector που στέκουν εμπρός από τον ανταγωνισμό. Πρώτον, η ηχητική σκηνή δείχνει ιδεωδώς προσαρμοσμένη σε μικρούς χώρους των 10-15 τ.μ, δημιουργώντας μία μεγάλη, συνεκτική “σφαίρα” σε μεγάλο ύψος και ελαφρά laid back, που δύσκολα πιστεύεις ότι προέρχεται από ένα μικρό ηχείο σε μικρό χώρο. Το μυστικό ίσως είναι το πιο ανάλαφρο ζύγισμα της μεσοχαμηλής περιοχής και η ελεγχόμενη διασπορά στις μεσοϋψηλές, που επιτρέπουν ένα πιο αέρινο στήσιμο της μεσαίας περιοχής, σαν δίπολο, και μείωση των ανακλάσεων από τους πλαϊνούς τοίχους. Ουσιαστικά, τα QR1 θυμίζουν ακουστικά στον τρόπο με τον οποίο εστιάζουν και στήνουν τη σκηνή τους, λες και δεν παλεύουν με το μικρό δωμάτιο. Δεύτερον, το ηχείο αυτό έχει, βέβαια, εξαιρετικά πρίμα με βελούδινες χροιές και μεγάλο σώμα, όμως το πετυχημένο τίμπρο δεν σταματάει στο σημείο του κρος αλλά συνεχίζεται αμείωτο και στην περιοχή ευθύνης του γούφερ, καθώς το σάντουιτς αυτό συνδυάζει την ταχύτητα/ακαμψία του αλουμινίου με ζεστές, φυσικές χροιές, σε στυλ χαρτιού. Δεν σημειώνεται δηλαδή μείωση της ανάλυσης και των αρμονικών σε σχέση με τον ήχο του AMT στις ευρύτερες μεσαίες, κάτι ομολογουμένως μοναδικό για ηχείο αυτής της κατηγορίας. Το δε βαθύ χαμηλό είναι κι αυτό χαρισματικό, απρόσμενα δυναμικό, ταχύ και πυκνό, σχηματίζοντας ένα μεγάλο, καθαρό μέτωπο με ευκρινέστατες αρμονικές που δεν περιορίζεται/συνδέεται με την καμπίνα (η αλουμινένια πλάτη πρέπει να συνεισφέρει σε αυτό).

Η τονική καμπύλη δεν είναι βέβαια ruler flat κι αυτό είναι κάτι που περιμέναμε από την Audiovector. Πρίμα και βαθιά μπάσα είναι μισό κλικ πιο επάνω, χωρίς όμως υπερβολές, απώλεια ελέγχου ή απότομες μεταβάσεις, περίπου με τον τρόπο που θυμόμαστε από τα παλαιότερα μοντέλα. Αυτό επιφέρει εκ των πραγμάτων μια μικρή μείωση του όγκου/κοντινότητας της μεσοχαμηλής περιοχής και μια αύξηση στην αντιληπτή λεπτομέρεια, συνεισφέροντας έτσι στην αίσθηση ότι η τονικότητα του ηχείου χτίζεται από τα πρίμα προς τα μπάσα, με μια φωτεινή, χαρούμενη διάθεση. Προσωπικά προτιμώ το αντίστροφο, μαζί με μια πιο άμεση μεσοχαμηλή περιοχή, στα πρότυπα, ας πούμε, του BBC. Δείτε όμως, αυτό το σχήμα “ελαφρύ χαμόγελο” στην καμπύλη του QR1 δεν θα λειτουργούσε καθόλου όμορφα αν η φάση προέκυπτε…σπασμένη. Οι Δανοί είναι, βλέπετε, ένας χαρούμενος λαός αλλά όχι χωρίς λόγο… Συμβαίνει, λοιπόν, ακριβώς το αντίθετο. Ο συγχρονισμός των δύο μεγαφώνων, από το βαθύ χαμηλό μέχρι το ανώτερο πρίμο είναι έξοχος και το σημείο του κρος είναι, πρακτικά, αόρατο. Το τίμπρο στον πυρήνα της μεσαίας είναι αδιάσπαστο και πυκνό, σαν μονόδρομο, γεμάτο ηχοχρώματα και πτυχώσεις, έξοχα κορεσμένο για τα δεδομένα της κατηγορίας κι όχι μόνο, μολονότι ο πιο lit up χαρακτήρας του ηχείου δεν βοηθάει ακριβώς στην αίσθηση του κορεσμού. Το QR1 μπορεί να σε παρασύρει εύκολα και για ώρες, παραμένοντας συναρπαστικό χωρίς ουσιαστική κόπωση κι αυτό δύσκολα μετριέται στον πάγκο. Οι πιο παρατηρικοί αναγνώστες θα έχουν προσέξει ότι, με λάθος πολικότητα, το QR1 χρωμάτισε στις μεσοχαμηλές και μεσοϋψηλές, εκεί όπου σωστά συνδεδεμένο εμφανίζεται μάλλον ταχύ και laid back παρά σωματώδες, ολοκληρώνοντας έτσι το εφέ μονόδρομου που παρουσιάζει, με καλό γούστο και ουσία, σε πολύ ευρύ φάσμα. Είναι κάτι που συμβαίνει τακτικά σε ηχεία υψηλής ευαισθησίας: η κακή φάση οπουδήποτε στην αλυσίδα παράγει τονικούς χρωματισμούς και υποβάθμιση της ροής, που λανθασμένα αποδίδουμε σε καμπίνες, χοάνες ή χάρτινα διαφράγματα και που ως δια μαγείας εξαφανίζονται με σωστό set up. Τα QR1 περισσότερο τέτοια ηχεία θυμίζουν στον speed χαρακτήρα τους, παρά τα τυπικά αναίσθητα μόνιτορ της αγοράς. Είναι τόσο αποκαλυπτικά ώστε να σοκάρουν ευχάριστα παρέα με καλώδια που κοστίζουν όσο είκοσι ζευγάρια από αυτά (όπως τα Argento), αλλά, ευτυχώς, δεν είναι καθόλου υστερικά στις αντιδράσεις τους. Αντίθετα, είναι προικισμένα με όλα τα…καλούδια των πλέον εμπορικών ηχείων της αγοράς, όπως τη μεγάλη έκταση και ανάλυση στα πρίμα, τις γερές δυναμικές στο βαθύ χαμηλό και τον εν γένει πιο καλογυαλισμένο ήχο της εποχής μας, χωρίς όμως να αποκόβουν τον ακροατή από την ουσία της μουσικής που αναπαράγουν.

Τελικά, το QR1 είναι ίσως ό,τι πιο πλήρες υπάρχει αυτή τη στιγμή σε ηχείο βάσης δύο δρόμων μέχρι το χιλιάρικο. Τόσο κομψό οπτικά και φινετσάτο τονικά ώστε να μην “κοκκινίζει” δίπλα σε καταξιωμένους αντιπάλους, μα και τόσο απόλυτο χρονικά ώστε να τα βάζει, ως μουσική αμεσότητα, με οτιδήποτε στο μπόι του έχει δύο μεγάφωνα…

Σύστημα δοκιμής: Thorens TD-160/TP-16 (mod), Gold Note Valore Italian Job/Bobolino, ψηφιακές πηγές Gold Note Koala/Dumbo, Line Magnetic 502CA, ενισχυτές Lab12 Integre4, Bluenote Steroid 1 Sign.(mod), Sansui AU-505 (upgraded), KingRex T20+PSU, Nexus Tripath 1, προενισχυτής Primaluna Prologue Three, ηχεία Ocellia Calliope.30SAG Sign. (main), Klipsch Klispschorn (mod.), διάφορα DIY βάσει Fostex, καλώδια ρεύματος & accessories Ringmat Developements, custom ρακ οξιά, φίλτρο Furman AC-210

 

---

Audiovector QR1, ηχείο δύο δρόμων ανάκλασης χαμηλών. Απόκριση: 45Hz-45KHz. Ευαισθησία: 87dB. Αντίσταση: 4-8Ω. Διαχείριση ισχύος: 150W. Διαστάσεις: 32,5x19x23,2 εκ. ΥΠΒ. Βάρος: 6,2 κιλά. Σχεδίαση και συναρμολόγηση στη Δανία. Αντιπρόσωπος: Audio Harmony High End Systems, τηλ. 210.810.1800. Τιμή: 990€

 

---

---

---

---

---

---

---

---