Audio Technica OC-9 MKIII MicroCoil™
Moving Coil Cartridge
Μια εταιρία με μεγάλη ιστορία
Η Audio Technica είναι μια εταιρία με μεγάλη ιστορία. Ιδρύθηκε το 1962 από τον Hideo Matsushita και αποτελεί πλέον έναν από τους μεγαλύτερους κατασκευαστές κεφαλών σήμερα, αφού πέρα από τις κεφαλές της δικής της γκάμας (που περιλαμβάνει 24 μοντέλα), κατασκευάζει κεφαλές και για πάνω από 40 άλλες εταιρίες, με τα δικά τους brand name. Η Audio Technica επίσης κατασκευάζει αξεσουάρ για πικάπ, ακουστικά, ενισχυτή ακουστικών αλλά και πικάπ!
Το μοντέλο OC-9, που σήμερα είναι στην τρίτη του εκδοχή, αποτελεί μια από τις κορυφαίες επιλογές που προσφέρει στον απαιτητικό χρήστη, μια επιλογή όμως που δεν θα αδειάσει το πορτοφόλι μας όπως άλλες πολύ πιο ακριβές λύσεις από πιο ξακουστές εταιρίες (που έχουν προφανώς κι αυτές λόγο ύπαρξης). Όμως η OC-9ΙΙΙ είναι μια κεφαλή που στον τομέα τουλάχιστον των προδιαγραφών δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τις πιο καλές του είδους. Πρώτα απ’ όλα είναι όπως οι καλύτερες εκεί έξω χειροποίητη, επίσης έχει σώμα από αλουμίνιο, είναι κινητού πηνίου (MC), τα πηνία της είναι κατασκευασμένα από χαλκό PCOCC (Pure Copper by Ohno Continuous Casting) δηλαδή τον καλύτερο χαλκό που μπορεί να χρησιμοποιήσει κανείς για αγωγό, στέλεχος από μασίφ βόριο, ακίδα με προφίλ Line Contact, απόκριση συχνότητας 15-50.000Hz, διαχωρισμό καναλιών 30dB, ισορροπία καναλιών 0,5dB, ενδοτικότητα 18 x 10-6 cm/dyne, εσωτερική αντίσταση 12Ω και βάρος 8 γραμμάρια ενώ απαιτεί για να λειτουργήσει σωστά συνιστώμενο βάρος ανάγνωσης 2 γραμμάρια και φορτίο μεγαλύτερο από 100Ω. Και το καλύτερο, έχει ονομαστική τιμή 710 ευρώ (που περιλαμβάνει και το ΦΠΑ), τιμή που όπως διαπίστωσα και μέσα από τις εκτεταμένες ακροάσεις την κατατάσει σαν μια από τις πιο μεγάλες ευκαιρίες για όποιον επιθυμεί να «στήσει» μια πολύ, πολύ καλή αναλογική πηγή με λογικό κόστος.
Λίγη προϊστορία
Αν και η κύρια πηγή (δηλαδή αυτή που χρησιμοποιώ πιο συχνά κι όχι η καλύτερη σε ποιότητα, δεν ξεχωρίζω έτσι τις πηγές μου) ήχου εδώ και καιρό είναι ο υπολογιστής (και πιο πριν το CD), δεν έχω σταματήσει να ακούω μουσική από τους αρκετούς (πάνω από 3.000) μαύρους δίσκους μου για ένα πολύ απλό λόγο: στη συλλογή των βινυλίων μου έχω πάρα πολλά ακόμη άλμπουμ που δεν τα έχω σε άλλη μορφή, κι έτσι αν θέλω να τα ακούσω δεν έχω (ηθελημένη επιλογή επί τη ευκαιρία) άλλη επιλογή παρά να τα βάλω στο πικάπ μου, αν και τώρα τελευταία με την προσθήκη του m2Tech Joplin στο σύστημά μου έχω τη δυνατότητα άριστης (πιστότητας) μεταφοράς των βινυλίων μου σε σκληρό δίσκο.
Το πικάπ μου τώρα είναι άλλο ένα λαμπρό παράδειγμα της τακτικής που με διακρίνει και που δεν είναι άλλη από το εξής: αν κάτι δουλεύει σωστά και σε ικανοποιεί μην το πειράζεις! Το εν λόγω πικάπ, λοιπόν, ξεκίνησε τη ζωή του ως ένα Acoustic Research XB πριν από σχεδόν 40 χρόνια, που βρήκα και αγόρασα μεταχειρισμένο (βεβαίως) στο Cambridge της Μασαχουσέτης όταν ήμουν εκεί για σπουδές. Οι λόγοι που πήγα σε ένα τόσο παλιό μηχάνημα ήταν πρώτα απ’ όλα ότι είχα περιορισμένο προϋπολογισμό όπως και κατά δεύτερον ότι είχα σκοπό να το αναβαθμίσω με τις μοναδικές στο είδος τους (εκείνο τον καιρό, δηλαδή μέσα δεκαετίας του 80) βελτιώσεις που πρόσφερε το Underground Sound του πλέον γνωστού George Merrill όπου μπορούσε κανείς να αγοράσει τμηματικά και να πετύχει τελικά πολύ υψηλών αξιώσεων ήχο (review των τροποποιήσεων από το Hi-Fi News αλλά και φωτογραφίες για τις μετατροπές μπορείτε να βρείτε στον ιστότοπο του vinylnirvana). Πρέπει να αναφερθεί ότι στις βελτιώσεις του πλατό συμπεριλαμβάνεται και η αλλαγή του μοτέρ του πικάπ όπως και η αλλαγή του τροφοδοτικού του. Στο τροποποιημένο αυτό πλατό έχουν περάσει, στην αρχή, ένας βραχίονας Rega RB300 και έπειτα ο βραχίονας που φορά και τώρα και που δεν είναι άλλος από τον Rega RB900 (με αλλαγές στην καλωδίωση, τα βύσματα, τα ρουλεμάν, το βαρίδι, τον τρόπο ανάρτησης του τελευταίου, αλλά και τη συνολική απόσβεση του στελέχους του με ειδικές επαλείψεις). Από το συγκεκριμένο πλατό έχουν περάσει από τότε που ήρθε στα χέρια μου μέχρι σήμερα συνολικά έξι κεφαλές (Shure V15VMR, Lyra Lydian, Lyra Clavis DC, Clearaudio Accurate, ZYX 100, ZYX4D) με την τελευταία να έχει φτάσει στο τέλος της χρήσιμης ζωής της (λόγω σκλήρυνσης της ανάρτησης μετά από πάνω από 10 χρόνια χρήσης) πριν λίγες μέρες.
Το σήμα από τις κεφαλές εδώ και πάλι 10 περίπου χρόνια ισοσταθμίζεται και ενισχύεται από τον προενισχυτή Fono της Bonnec, μια συσκευή που επιτρέπει τη ρύθμιση όλων των απαραίτητων παραμέτρων (κέρδους, αντίστασης και χωρητικότητας εισόδου) για το ταίριασμα μιας κεφαλής, ενώ κι εκεί έχουν γίνει οι απαραίτητες αναβαθμίσεις στα βύσματα αλλά και κάποια υλικά τροφοδοσίας (τα τελευταία από κιτ της ίδιας της εταιρίας). Πριν από αυτόν είχα ένα λαμπάτο phono stage της Sonic Frontiers.
Τους τελευταίους μήνες έχω επίσης προχωρήσει σε δύο ακόμη προσθήκες/βελτιώσεις στο πικάπ, με τη μια να αφορά την προμήθεια (ευγενική παροχή του Νίκου Κωσταδήμα της Chameleon Audio) ενός clamp από γραφίτη και ενός ματ από την Origin Live. Ο συνδυασμός των δύο μου έδωσε ακόμη καλύτερη ποιότητα ήχου και τα συστήνω ανεπιφύλακτα. Τέλος το πικάπ μου μαζί με το phono stage βρίσκεται επάνω σε αντικραδασμική βάση και ρακ της Censo, ενώ τα καλώδια που χρησιμοποιώ είναι της Abbey Road (Reference με ασημένια βύσματα της Eichmann) και της Slinkylinks (Silver με ασημένια επίσης βύσματα της Eichmann).
Από την αρχή
Ο τοπικός αντιπρόσωπος της Audio Technica (Βιντεορυθμός) μου παρέδωσε μια ολοκαίνουργια κεφαλή για δοκιμή με αποτέλεσμα να πρέπει να την «στρώσω». Αυτό απαίτησε από τη μεριά μου πάνω από 30 ώρες παιξίματος δίσκων, που εξ αιτίας της «καλοπροαίρετης» φύσης της κεφαλής δεν με χάλασε καθόλου, το ανάποδο μάλιστα, το διασκέδασα αφάνταστα. Η OC-9III εξ αρχής έδειξε ένα πολύ ομαλό και ήρεμο χαρακτήρα που βελτιωνόταν καθημερινά κυρίως στην περιγραφή των μετώπων (αφού «χαλάρωνε» σιγά σιγά η ανάρτησή της αυξάνοντας τις επιδόσεις της και ως προς την ανάλυση της λεπτομέρειας που βρίσκεται κρυμμένη στις εγγραφές). Ο ήχος της κεφαλής έδειξε μεγάλη βελτίωση τις πρώτες 2 ημέρες, και μετά μια σταθερή αλλά με μικρή κλίση προς το καλύτερο βελτίωση μέχρι τις 35-40 ώρες παιξίματος όπου και πρακτικά σταθεροποιήθηκε. Ο ήχος της OC-9III δεν έδειξε να διαθέτει «κρύο», «άγριο» ή αν θέλετε μη «μουσικό» χαρακτήρα ούτε ακόμη κι όταν η κεφαλή ήταν εντελώς καινούργια, ενώ με τον καιρό ο ήχος της «άνοιγε», αποκτούσε πολύ ισορροπημένα άκρα και ένα καλοπροαίρετο (χμ, αυτό το ξαναείπα) στυλ που σε έκανε να θέλεις να ακούς τον ένα δίσκο μετά τον άλλο. Αν και δεν έχω προσωπική εμπειρία με τις πρώτες υλοποιήσεις αυτού του μοντέλου, φίλοι των οποίων τη γνώμη σέβομαι μου περιέγραψαν τις εντυπώσεις που είχαν με αυτές (ελαφρά κρύος και στεγνός ήχος) κάτι που δείχνει ότι με την τρίτη έκδοση η Audio Technica πέτυχε απόλυτα το στόχο. Και ποιός είναι αυτός (με βάση την περιορισμένη με αλλά καθημερινή για ένα μήνα επαφή μου με την εν λόγω κεφαλή); Μα φυσικά να φτιάξει μια εξαιρετικά ευχάριστη σε ήχο κεφαλή με πρακτικά ελάχιστους χρωματισμούς (αποτελεί μια από τις πιο ουδέτερες σε χαρακτήρα κεφαλές που έχω ακούσει στο σύστημά μου) που νε μεν γέρνει ελαφρά προς τη ζεστή μεριά του ουδέτερου χωρίς όμως να παρασύρεται σε μια εύκολη παρελθοντολαγνεία και που μπορεί να στέκεται και να κοιτά στα μάτια πρακτικά κάθε κεφαλή ανεξαρτήτως τιμής εκεί έξω. Η στερεοφωνική εικόνα που στήνει είναι μεγάλη σε διαστάσεις, η απεικόνιση των ερμηνευτών γίνεται με πολύ ωραίο τρισδιάστατο τρόπο, οι δυναμικές αντιθέσεις αποδίδονται πρακτικά ασυμπίεστα, Θα μου πείτε είναι τόσο καλή όσο μια ΖΥΧ 4D ή κάποια άλλη αυτής της κατηγορίας ποιότητας και τιμής; Όχι, αλλά δεν περίμενα κάτι τέτοιο. Όπως και δεν περίμενα να πλησιάζει τόσο, μα τόσο πολύ, το στυλ παρουσίασης των κεφαλών αυτής της πολύ υψηλής κατηγορίας ποιότητας, δεν περίμενα να αποδειχθεί μια κεφαλή που δεν σκληραίνει και δεν εκνευρίζει ποτέ αλλά μεταφέρει όλα όσα χρειάζομαι από το βινύλιο στ’ αυτιά μου χωρίς φανφάρες κι άλλα τρικ εντυπωσιασμού.
Η ομαλότητα και ελαφριά περισσότερη ζεστασιά των χροιών της, η έκταση της απόκρισης συχνότητάς της, η άνεση που μεταφέρει τα δυναμικά, ο πολύ χαμηλός θόρυβος επιφανείας που επιτρέπει ακόμη και σε πολυχρησιμοποιημένους δίσκους να μην ενοχλούν, ο εντυπωσιακά αχρωμάτιστος χαρακτήρας της και η πολύ λογική τιμής της (που επιτρέπει πρακτικά σε κάθε ένα που ζητά κορυφαία απόδοση αλλά δεν έχει το πολύ μεγάλο ποσό που απαιτεί κάτι τέτοιο τουλάχιστον όσο αφορά τα μεγάλα ονόματα εκεί έξω να την αποκτήσει) κάνουν την OC-09III μια άριστη επιλογή. Πρόκειται, τελικά, για μια κεφαλή που δεν με έκανε ούτε για μια φορά να ζητήσω κάτι παραπάνω απ’ όσα μου προσέφερε ή απ’ όσα έχω συνηθίσει να παίρνω από το πικάπ μου, κι αυτό είναι εντυπωσιακό κατόρθωμα! Συστήνεται, λοιπόν, ανεπιφύλακτα σε όλους ανεξαιρέτως σα μια από τις πιο ελκυστικές λύσεις της αγοράς.
Audio Technica model AT-OC9 MkIII MicroCoil(TM) MC Cartridge
Τιμή: 660,-€
Αντιπρόσωπος: Βιντεορυθμός, Web Site: Videorythmos.gr
Παναθηναϊκού 5, 115 21, Αθήνα
Τηλ: 210 6423000, 9597560