A night full of music at Ionas Sakkis of Maestros Audio.

---

---

 

---

---

---

---

---

---

Exclusive Audio

---

A night full of music, at Ionas Sakkis

of Maestros by Exclusive Audio

 

Με τον κ.Ιωνά Σακκή (της εταιρίας The Maestros by Exclusive Audio) γνωριζόμαστε επαγγελματικά  πάνω από δύο δεκάδες χρόνια. Τότε ήμουν στο ξεκίνημα της καριέρας μου ως δοκιμαστής συσκευών και βασικό στέλεχος ενός περιοδικού του χώρου ενώ αυτός ήταν ήδη μέλος της Exclusive Audio που είχε την έδρα της πίσω από το Πολυτεχνείο.Ως «νέος» στον χώρο κυρίως ως προς την εμπειρία χρήσης συσκευών αναπαραγωγής ήχου καθώς ήμουν και νέος στην ηλικία, αλλά και αρκετά έμπειρος ακροατής με βάση τις εμπειρίες που είχα, κυρίως, αποκτήσει στα επτά περίπου χρόνια που πέρασα στις ΗΠΑ, σε αίθουσες συναυλιών, γήπεδα αλλά και μικρά μπαρ με διάφορα είδη μουσικής (κλασσική, ροκ και τζαζ)  η επαφή μου με τους τότε βασικούς προμηθευτές της ελληνικής αγοράς συσκευών υψηλής πιστότητας ήταν τουλάχιστον ενδιαφέρουσα (ευχάριστη αλλά και αρκετά δυσάρεστη σε κάποιες περιπτώσεις). Στις ευχάριστες εμπειρίες εκείνης της εποχής μπορεί να καταχωρηθεί και η γνωριμία μου με τα μέλη της τότε «σκέτης» Exclusive Audio, ένας εκ των οποίων ήταν και ο Ιωνάς. Η παράμετρος που μέτρησε λίγο παραπάνω στο σχηματισμό της υψηλής εκτίμησης προς το πρόσωπο του Ιωνά, πέρα από την ευγενική του παρουσία σε όλα τα επίπεδα (ακόμη κι όταν μου έκανε αρκετά αυστηρή κριτική για κάποιες δοκιμές ανταγωνιστικών προϊόντων εκείνης της εποχής), ήταν και οι πολύ εκτεταμένες τεχνικές του γνώσεις. Οι γνώσεις του αυτές αποτέλεσαν, αποτελούν και στα σίγουρα θα αποτελούν τη βασικότερη δύναμη πίσω από την εξέλιξη και το πάρα πολύ υψηλό επίπεδο απόδοσης που είναι ικανό να πετύχει το, αρκετά «απλό» στα στοιχεία που το αποτελούν αλλά ταυτόχρονα και πολύ ψαγμένο κυκλωματικά και σε επίπεδο αλλά και γκάμα υλικών, σύστημα το οποίο με το Ντέμο Δραβόπουλο (hiendnews.gr) είχαμε την ευκαιρία και τελικά μεγάλη ευχαρίστηση να γνωρίσουμε από κοντά και να ζήσουμε για αρκετές ώρες στον προσωπικό χώρο του.

Ο χώρος και το σύστημα

Ο χώρος του Ιωνά είναι σχεδόν αντιπροσωπευτικός ενός τυπικού σαλονιού, με μερικές μικρές αλλά βασικές διαφοροποιήσεις σε σχέση με αυτά που συμβαίνουν σε ένα τέτοιο σαλόνι. Πρώτα απ’ όλα είναι μεγάλος (πάνω από 40 τ.μ.) χωρίς να είναι παραφορτωμένος με έπιπλα (έχει όμως μεγάλες δισκοθήκες, φορτωμένες με LP φυσικά) που παρέχουν μια αρκετά μεγάλη δόση απόσβεσης στα χαμηλά. Επίσης έχει αφιερωμένο ένα ολόκληρο τοίχο στο στερεοφωνικό, με τα ηχεία να σχηματίζουν ισόπλευρο τρίγωνο με τον ακροατή, που κάθεται σχεδόν στα 4 μέτρα από τον άξονα που ενώνει τα ηχεία, ενώ τα τελευταία απέχουν σχεδόν 3,5 μέτρα μεταξύ τους. Τα δε ηχεία είναι ανάλογα του χώρου (όπως αρμόζει σε ένα τέτοιο δωμάτιο), δηλαδή είναι μεγάλα σε μέγεθος (καμπίνας) με μονάδες που έχουν τις προδιαγραφές να «γεμίσουν» όλα αυτά τα τετραγωνικά δίχως να «λαχανιάσουν» στην προσπάθεια. Πρόκειται για τα ProAc Response 4 με μονάδες τεχνολογίας SL της ATC (δύο εννιαϊντσα γούφερ, δύο μιντρέϊντζ θόλου και ένα τουίτερ ανά καμπίνα), που εξασφαλίζουν ιδιαίτερα γραμμική συμπεριφορά ακόμη και όταν οι απαιτήσεις σε εντάσεις ανέβουν αρκετά. Τα χαρακτηριστικά τους είναι: απόκριση συχνότητας 20-25000Hz, ευαισθησία γύρω στα 87dB/w/m και 8Ω χαρακτηριστική εμπέδηση. Τα ηχεία αυτά είναι, παρακαλώ, εικοσαετίας ως σχεδίαση αλλά όχι μόνο δεν το δείχνουν με τις ηχητικές του επιδόσεις (γεγονός που μπορεί να αποδοθεί σε μεγάλο βαθμό και στην ποιότητα των ηλεκτρονικών που τα συνοδεύουν αλλά και στην ικανότητα του ιδιοκτήτη τους να βελτιώνει τα τελευταία και να τα ταιριάζει με επιτυχία για τη δημιουργία ενός συστήματος) αλλά προκαλούν (τουλάχιστον στον υποφαινόμενο) και ένα αρκετά πονηρό μειδίαμα όταν λάβω υπ’ όψιν την απόδοσή τους στο συγκεκριμένο χώρο σε σχέση με την απόδοση των περισσότερων εκ των «τεχνοκρατικών» λύσεων που έχει παρουσιάσει η βιομηχανία από τότε μέχρι σήμερα είτε στις μονάδες και τα υλικά κατασκευής των μεγαφώνων τους είτε στον τομέα της αρχιτεκτονικής αλλά και της κατασκευής (και πάλι στον τομέα των υλικών αλλά και τεχνολογικών επιλογών) των καμπινών τους. Τα ηχεία αυτά έφτασαν στα χέρια του Ιωνά ως 2ο χέρι, από πελάτη του.

Μάλιστα τα ηχεία αποτελούν και τα μοναδικά στοιχεία του συστήματος μαζί με το CD player που δεν έχουν τύχει της συστηματικής «περιποίησης» του συγκεκριμένου εραστή της υψηλής ηχητικής ποιότητας αλλά και προικισμένου τεχνικού είτε ολοκληρωτικά όπως είναι οι τελικοί ενισχυτές και το τροφοδοτικό του πικάπ είτε στα σημεία όπως είναι ο προενισχυτής, στο παραμικρό. Πάντως όπως μου ανέφερε, με αλλαγή της εσωτερικής καλωδίωσης και των βυσμάτων εισόδου (μπόρνες) των ηχείων έχει παρατηρηθεί βελτίωση που αξίζει τον κόπο, αν κι αυτός δεν έχει κάτσει να το ψάξει περισσότερο. Η μόνη προσθήκη στα ηχεία είναι τα αντικραδασμικά πόδια της Finite Elemente (αντί για τις ακίδες που παρέχει η ProAc) που κι αυτά στα σίγουρα έχουν βάλει το λιθαράκι τους στο τελικό ηχητικό αποτέλεσμα (και που όπως κατάλαβα κι από τα λεγόμενα του Ιωνά, υπάρχουν εκεί, μαζί με όλα τα άλλα αξεσουάρ – π.χ. από τη Holfi, επειδή απλά κάνουν διαφορά). Η θέση των ηχείων είναι περίπου στο 1 και κάτι μέτρα από τον τοίχο (πίσω) ενώ τεράστιο προσόν για τον γράφοντα είναι η απόστασή τους από τους πλαϊνούς τοίχους (πάνω από 2 μέτρα, λόγω δωματίου), γεγονός που τους επιτρέπει να αναπτύσσουν την εικόνα τους δίχως προβλήματα, αλλά και να αναπνέουν με τον τρόπο που γευτήκαμε κατά τις ακροάσεις.

Οι τελικοί ενισχυτές είναι σχεδιάσεις και υλοποιήσεις OTL του ίδιου του Ιωνά, και βρίσκονται πλέον στην τέταρτη κυκλωματική γενιά εξέλιξής τους. Πρόκειται για ενισχυτές με ισχύ 140Wrms στα 8Ω, εξ ου και η χρήση των συγκεκριμένων ηχείων – ο Ιωνάς στο παρελθόν είχε κι άλλα ηχεία, έως και Apogee, αλλά τελικά κατέληξε στα Response 4 καθώς σε αυτά βρήκε ένα ιδανικό παρτενέρ για τους ενισχυτές του (που επίμονα ζητούν, ως γνήσιες σχεδιάσεις OTL, όσο πιο ηψηλό φορτίο μπορείς να τους δώσεις). Οι λυχνίες που χρησιμοποιεί είναι τυπικές τηλεοπτικές κι όχι κάτι πιο εξωτικό καθώς με αυτές έχει πετύχει το επίπεδο του ήχου που ζητούσε αλλά και τη μακροβιότητα και το χαμηλό κόστος αντικατάστασής τους αν χρειαστεί. Πιο συγκεκριμένα οι λυχνίες έχουν αλλαχτεί μόνο μια φορά τα τελευταία 10 χρόνια, χωρίς να παρατηρηθεί κάποια διαφορά όταν τις άλλαξε!

Ο προενισχυτής, το CD player αλλά και το πικάπ είναι της Goldmund. Πρόκειται για τα Mimesis Mimesis 7PH,  το 39DA και το ST4 με το δικό του παράλληλο βραχίονα αντίστοιχα.  Ο προενισχυτής έχει τύχει τακτικής φροντίδας σε αρκετά σημεία από τον ίδιο τον Ιωνά. Επίσης ο προενισχυτής διαθέτει ενσωματωμένο phono stage, ενώ το πικάπ έχει τροφοδοτικό για το μοτέρ κίνησης του direct drive πλατό του ολοκληρωτικά σχεδιασμένο από τον Ιωνά με εξαιρετικά ενδιαφέρον κύκλωμα ως προς τη προσέγγισή του για την απομόνωση του μοτέρ από το δίκτυο. Η κεφαλή είναι η πρώτη The Colibri του A.J. van den Hul που ήρθε στην Ελλάδα και μάλιστα όχι ως μοντέλο παραγωγής αλλά ως πρωτότυπο, για μια έκθεση, και έμεινε, όπως είπε χαρακτηριστικά ο Ιωνάς, αφού του άρεσε τόσο πολύ. Τέλος το σύστημα συμπληρώνει ο δέκτης της Goldmund Mimesis 4.

Τα ηχεία συνδέονται με καλώδια van den Hul (The Third, στα μεσαία και πρίμα, όπου κάθε αγωγός αποτελείται από 3,500,000 ίνες άνθρακα, ενώ στα μπάσα χρησημοποιείται το Inspiration, που είναι υβριδικό). Tα ιντερκονεκτ είναι κατά βάση ιδιοκατασκευές από υψηλής καθαρότητας ασήμι με ειδική γεωμετρία και βύσματα WBT Nextgen Silver. Το δε καλώδιο phono είναι το van den Hul D501 Silver. Τα καλώδια ρεύματος είναι VDH Mainstream και Mainserver /OYAIDE COO4/P004e αλλά και κάποια ιδιοκατασκευές. Οι συσκευές «κάθονται» σε ρακ της Finite Elemente σειρά Master Reference (οι ενισχυτές σε αντικραδασμικές βάσεις που ανήκουν στην ίδια σειρά). To πολύπριζο είναι το κορυφαίο μοντέλο της Furutech, δώρο όπως μας ανέφερε ο Ιωνάς από ένα καλό και, προφανώς, εύπορο φίλο του.

Ναι, αλλά όλα μαζί τι κάνουν;

Πρέπει να αναφερθεί πριν από οτιδήποτε άλλο ότι ο Ιωνάς διαθέτει μια πολύ πλούσια συλλογή από βινύλια που περιλαμβάνει πολλά «διαμάντια», οπότε όπως καταλαβαίνετε η βραδιά εξελίχθηκε όσο καλύτερα γινόταν από πλευράς μουσικής. Με το που άκουσε, δε, ο Ντέμος το πρώτο τραγούδι (ο Ιωνάς ακολουθεί ευλαβικά την αρχή που λέει ότι όταν ξεκινά ένα κομμάτι πρέπει να τελειώσει, δεν επιτρέπονται διακοπές πριν φτάσει στο τέλος του) γύρισε και μου είπε: «αυτό το σύστημα είναι πολύ κοντά στα γούστα σου» και είχε απόλυτο δίκιο. Το σύστημα, λοιπόν, του Ιωνά είναι πάρα πολύ ισσοροπημένο σε όλο το συχνοτικό φάσμα, με ευρεία έκταση (κατεβαίνει άνετα στα 20 Hz, ενώ και τα πρίμα του έχουν τον απαραίτητο αέρα), ασυμπίεστα δυναμικά, πολύ καλή απόδοση της λεπτομέρειας και επίσης πολύ καλή απόδοση της στερεοφωνικής εικόνας. Οι δυνατότητές του δεν περιορίζονται στις πολύ καλές ηχογραφήσεις αλλά είναι ικανό να συγκινήσει ακόμη και με μέτρια γραμμένο μονοφωνικό πρόγραμμα. Και ναι μεν θα σου δείξει ότι αυτό που το ταϊζεις δεν είναι και το καλύτερο από πλευρά παραγωγής αλλά επίσης δεν θα σου χαλάσει τη διάθεση με την έντονα αποκαλυπτική του ικανότητα (την οποία διαθέτει σε μεγάλο βαθμό). Με άλλα λόγια είναι σχεδόν απόλυτα «ισορροπημένο» (μέσα από προφανώς πολύ δουλειά και σε βάθος αρκετών ετών) ώστε να σε μεταφέρει με τη μουσική που το τροφοδοτείς χωρίς να σε κουράζει ακόμη κι όταν οι εντάσεις ανέβουν ή το πρόγραμμα μπει σε πιο δύσκολα κομμάτια, ξέρετε από εκείνα που δεν έχουν και τις καλύτερες παραγωγές αλλά κατά τα άλλα είναι ιδιαίτερα απολαυστικά ως μουσική.

Ξεκινήσαμε, λοιπόν, τις ακροάσεις με πιάνο κονσέρτο για ορχήστρα, περάσαμε σε εκκλησιαστικό όργανο με κοντραμπάσο (απίστευτα αχρωμάτιστο χαμηλό με νεύρο και έκταση), συνεχίσαμε με κλασσικά ορχηστρικά κομμάτια με έντονο περιεχόμενο και τέμπο (όπου οι εντάσεις ανέβηκαν κι άλλο), βάλαμε λίγο τζαζ (ο Ιωνάς δεν είναι φαν της τελευταίας σε αντίθεση με μένα οπότε επιφυλάσσομαι για μια άλλη φορά που θα φέρω τα δικά μου), μετά περάσαμε σε καλό παλιό ροκ (ακόμη πιο δυνατά) με π.χ. Blue Oyster Cult και Van der Graaf Generator, το γυρίσαμε σε μπλουζ με John Mayall, και τελειώσαμε με δύο ντράμερ από τη δεκαετία του 50. Μάλιστα η αναπαραγωγή ενός 45αριού από παλιό juke-box (που ήταν μεν «λιωμένο» αλλά εξαιρετικά δυναμικό) έδειξε ότι σε ένα καλοστημένο σύστημα δεν αποτελεί πρόβλημα αλλά κάτι αξιοσημείωτο . Και το πιο σημαντικό από αυτή την εμπειρία ήταν ότι η μετάβαση από προσεκτικό παρατηρητή του συστήματος σε ενθουσιώδη ακροατή της μουσικής έγινε τόσο εύκολα και ασυναίσθητα, τόσο απλά και τόσο όμορφα που μας άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις με τη μεταδοτικότητά του.

Η αναλογική πηγή έδειξε ότι μπορεί να «παίξει» τα πάντα, χωρίς ουσιαστικές παραμορφώσεις (τονικές, χρονικές, αρμονικές) ή όποια άλλα προβλήματα. Τα ηχεία δείχνουν ότι το ταίριασμά τους με τους ενισχυτές είναι άψογο (δικαιολογώντας την επιλογή των πρώτων από το χρήστη ως τον κατάλληλο παρτενέρ των εξαιρετικών αλλά, εκ της σχεδιάσεως τους, ιδιαζόντων σε συμπεριφορά ως προς τα φορτία ενισχυτικών κυκλωμάτων των OTL) και το αποτέλεσμα, τελικά, δεν «γέρνει» ούτε προς αυτό που αποκαλούμε λαμπάτο ούτε προς κάτι τρανζιστοράτο. Ο ήχος είναι τελικά ένας απολαυστικός συνδυασμός σχεδόν όλων των σχολών που έχω υπ’ όψιν μου, δηλαδή πολύ καθαρός χωρίς να γίνεται «κλινικός», με πολύ υψηλά επίπεδα λεπτομέρειας και διαφάνειας ειδικά ως προς την αναπαραγωγή των αντηχήσεων του χώρου της ηχογράφησης, ενώ τα σώματα είναι μεγάλα, συμπαγή, διακριτά και ιδιαίτερα αληθοφανή. Όταν το σύστημα καλείται να αναπαράξει κάτι σε κανονικές ή και μεγαλύτερες εντάσεις δεν απογοητεύει αλλά επιβεβαιώνει τις προσδοκίες του ακροατή όπως προϊδεάζει και το μεγάλο μέγεθος των ηχείων. Τα αβίαστα μεγαλο-δυναμικά και η σωστή απόδοση των ηχοχρωμάτων έρχονται με χαρακτηριστική ευκολία, αυξάνοντας την αληθοφάνεια όποτε το απαιτεί το πρόγραμμα ή ο χρήστης. Το σύνολο και η συγκεκριμένη επιλογή των λύσεων από τον Ιωνά (κυκλωματικές σχεδιάσεις, επιλογή υλικών, επιλογή συσκευών) δείχνει ξεκάθαρα ότι από πίσω του κρύβεται πολύ μεγάλη και προς τη σωστή κατεύθυνση (προσωπική άποψη το τελευταίο) προσπάθεια καθώς ο σχεδιαστής/χρήστης του έχει πετύχει κάτι που απαιτεί και χρόνο και μεράκι για να δημιουργηθεί και να ακούγεται τόσο ολοκληρωμένο και τελικά απολαυστικό.

Ναι, ο ήχος του συγκεκριμένου συστήματος μου άρεσε πάρα πολύ (δε νομίζω ότι δεν θα αρέσει σε κάποιον ακόμη κι αν έχει αρκετά διαφορετικά γούστα, είναι τόσο καλό) και στα σίγουρα θα εκμεταλλευτώ την πρόσκληση του Ιωνά να επαναλάβουμε το εγχείρημα και άλλη βραδιά, κι αυτή τη φορά θα φέρω και κάποια δικά μου βινύλια και CD ώστε να πάρω ακόμη περισσότερη γεύση από τις δυνατότητες μιας τέτοιας ουσιαστικής προσπάθειας, ενώ δεν σας κρύβω ότι αυτή τη φορά θα επικεντρωθώ στις δυνατότητές του να μεταδώσει αυτό που κάνει αβίαστα σε μεγάλες εντάσεις και σε πιο χαμηλές, πιο συνήθεις για τα γούστα μου. Ευχαριστούμε πολύ Ιωνά για μια βραδιά μουσικής απόλαυσης που θα περάσει πολύς καιρός για να ξεχάσουμε. Τελικά, ο παλιός είναι όντως αλλιώς!

---

Photography by:

Petros Hatzianastassiou

---

---

---

---

---

---