To audiophile e-magazine & news portal HiEndNews.gr σας Εύχεται Καλό Πάσχα
με την αγαπημένη λίστα μας, έργων κλασικής μουσικής.
Το Φως της Ανάστασης να χαρίζει Ελπίδα, Δύναμη, Υγεία, Αδελφοσύνη & Αγάπη.
Ο θρησκευτικός εορτασμός του Πάσχα ενθυμίζει την γραμμή μεταξύ θανάτου και ζωής, τελειώματος και αρχής, θλίψης και χαράς. Η ιστορία του Πάσχα έχει απαθανατιστεί σε μερικά από τα μεγαλύτερα κλασικά έργα όλων των εποχών ενώ και ενέπνευσε αμέτρητα άλλα. Ανακαλύψτε τη συλλογή των δέκα προτάσεων κλασικής μουσικής για το Πάσχα, όπου σας παραθέτουμε επιλεκτικά. Τα έργα διαβιβάζουν στους αιώνες το μεγαλείο τέχνης της μουσικής, την εκκλησιαστική βαρύτητα της Σταύρωσης, τη θλίψη της Ανάστασης και την αγαλλίαση της άνοιξης.
by Demos Dravopoulos & HiEndNews e-magazine
Haydn: The Seven Last Words Of Our Savior On The Cross
Ανάμνηση της Σταύρωσης, τη Μεγάλη Παρασκευή. Οι Επτά Τελευταίες Λέξεις του Joseph Haydn αποτελούν διαλογισμό για τις τελευταίες στιγμές του Χριστού στην ανθρώπινη ζωή. Το έργο είχε αρχικά παρουσιαστεί για χορωδία και ορχήστρα, αλλά αργότερα διασκευάστηκε σε ένα εξίσου μεταμορφωτικό και ‘ισχυρό’ κουαρτέτο εγχόρδων. Αποπνέει τη βαρύτητα και τη σοβαρότητα των τελευταίων στιγμών του Χριστού στον Σταυρό, με τη γνώση ότι θυσιάζοντας τον εαυτό του, θα έσωζε όλη την ανθρωπότητα.
Giovanni Battista Pergolesi: Stabat Mater
Έργο Stabat Mater, ύμνος που μεταφέρει τα βάσανα της Παναγίας κατά τη σταύρωση του Χριστού. Η εκδοχή του Pergolesi γράφτηκε λίγο πριν από το θάνατό του το 1736. Στιγμές θλίψης, όπως το «Quando Corpus Morietur», αντιπαραβάλλονται με πιο ανάλαφρες στιγμές, όπως το «Cujus Animam Gementem», αντανακλώντας τη δυαδικότητα που βρίσκεται στον πυρήνα του χριστιανικού Πάσχα. Το συγκεκριμένο σκηνικό της λατινικής λειτουργίας είναι δυνητικά ένα από τα πιο τρυφερά και υποβλητικά του ρεπερτορίου και ένα από τα σημαντικότερα κομμάτια κλασικής μουσικής για το Πάσχα.
.
W.A. Mozart: Λειτουργία σε ντο ελάσσονα
Ή γνωστή ως και “Η Μεγάλη Λειτουργία”, όπως δικαίως την έχει ονομάσει η ιστορία – ακόμη και στην ημιτελή μορφή της. Ο ίδιος ο γίγαντας της κλασικής μουσικής παράγει ένα εξίσου μεγαλειώδες σκηνικό, με τέσσερις σολίστ, διπλή χορωδία και τεράστια ορχήστρα. Με την επιρροή του Bach και Handel εμφανή στο «Cum Sancto Spiritu» όσο και με την καινοτομία, με φωνητικά πυροτεχνήματα που θυμίζουν περισσότερο όπερες του Μότσαρτ, παρά ιερή λειτουργία. Η συνθετική μαεστρία αυτού του έργου είναι παράδειγμα αναφοράς. Στο «Sanctus», οι αξίες του συνθέτη απελευθερώνονται πλήρως.
Johann Sebastian Bach: Πασχαλινό Ορατόριο
Ο Μπαχ είναι γνωστός για τη συνθετική έκταση εκκλησιαστικής μουσικής μεγάλης κλίμακας. Το Πασχαλινό Ορατόριο είναι καντάτα που γράφτηκε ειδικά για λατρεία της Κυριακής του Πάσχα, η αφήγηση της οποίας ακολουθεί την ανακάλυψη του άδειου τάφου του Ιησού από τη χαρούμενη, ζωηρή εναρκτήρια χορωδία «Kommt, Eilet Und Laufet», μέχρι τον θλιβερό θρήνο στο «Seele, Deine Spezereien». Συναντάμε εδώ νεογραφείσα ποίηση που περιλαμβάνει τους χαρακτήρες του Ιωάννη, του Πέτρου, της Μαρίας Μαγδαληνής και της Μαρίας, μητέρας του Ιακώβου.
Tomás de Victoria: Tenebrae Responsories
Έργα Tenebrae Responsories τoy T. Luis de Victoria, ίσως ένα από τα πιο εντυπωσιακά παραδείγματα σχετικά άγνωστης προκλασικής μουσικής, συντέθηκαν το 1585 για απόδοση κατά τη διάρκεια των καθολικών ακολουθιών τη Μεγάλη Πέμπτη, τη Μεγάλη Παρασκευή και το Μεγάλο Σάββατο. Αποτελούμενο από δεκαοκτώ ‘motetes’ με κείμενο προερχόμενο από την Καθολική λειτουργία, o Victoria γράφει απλώς για τέσσερις φωνές a cappella. Ένας από τους σπουδαιότερους Ισπανούς εκπροσώπους της Αντιμεταρρύθμισης, το 1574 χειροτονήθηκε ιερέας. Τον επόμενο χρόνο αναλαμβάνει και τη μουσική διεύθυνση στην εκκλησία του S. Apollinare. Η φήμη του ως οργανίστας και μαέστρος εξαπλώθηκε γρήγορα.
Johann Sebastian Bach: St Matthew Passion
Το St. Matthew Passion αναφέρεται παντού ως ιερό αριστούργημα, σε κλίμακα ακόμη μεγαλύτερη από το αντίστοιχο του St John Passion. Και πάλι, ερμηνευμένο από χορωδία, ορχήστρα και τον Ευαγγελιστή αφηγητή, ο Ματθαίος είναι αναμφισβήτητα η κορυφή του Μπαχ εκκλησιαστικού μουσικού και ένα από τα συγκλονιστικά έργα κλασικής μουσικής για το Πάσχα. Αν έχετε την αντοχή, οι τρεις ολόκληρες ώρες του έργου αξίζουν την αμέριστη προσοχή σας, ιδιαίτερα αυτές τις ημέρες.
Mahler: Symphony No 2, ‘Resurrection’
Η δεύτερη συμφωνία του Μάλερ, ονοματίζεται ως «Η Ανάσταση». Είναι ο διαλογισμός του ίδιου του συνθέτη για την αναγέννηση-ανάσταση και τη μετά θάνατον ζωή. Ριζοσπαστική για τη συγχώνευση τόσο των φωνητικών όσο και των ορχηστρικών σε μια πρωτοφανή κλίμακα, η συμφωνία «Resurrection» αναπνέει μουσικά μέσω μιας πολύ μεγάλης ορχήστρας και χορωδίας, εκκλησιαστικό όργανο και εκκλησιαστικές καμπάνες. Ο Μάλερ έγραψε ο ίδιος το κείμενο. Το πέμπτο μέρος, συγκεκριμένα, είναι συνάμα εκρηκτικό αλλά συγκινητικό, ξεκινώντας με ένα απόσπασμα γνωστό ως «κραυγή απόγνωσης» και τελειώνοντας με τις λέξεις “Die will I in order to live/Rise again” – “Ναι, θα σηκωθείς ξανά». Οι τελευταίες στιγμές της συμφωνίας «Resurrection» πολύ απλά θα σας εξιτάρουν, σε διάστημα πέντε λεπτών.
.
Handel: Μεσσίας
Handel’s Messiah.Ένα από τα σημαντικότερα έργα κλασικής μουσικής για το Πάσχα και ένα από τα πιο μεγάλα σε διάρκεια χορωδιακά έργα όλων των εποχών. Αυτό το χρυσό ορατόριο είναι συνώνυμο με το Πάσχα, σε κείμενα όπου ντύνονται μοναδικά με τη δραματική και συγκινητική μουσική του Χέντελ. Περισσότερο γνωστό για τη διάσημη χορωδία «Hallelujah», το υπόλοιπο σώμα του λατρευτικού έργου “Messiah” είναι εξίσου μαγευτικό, με εξαιρετικές άριες όπως το «Every Valley Shall Be Exalted». Ιστορικός Μουσικός Θησαυρός.
W.A. Mozart: Ρέκβιεμ σε Ρε ελάσσονα
Το Ρέκβιεμ σε Ρε ελάσσονα, έργο Κ. 626, του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ (1756–1791) ερμηνεύεται με συνέπεια κάθε χρόνο, στις μεγαλύτερες αίθουσες μουσικής τις ημέρες του Πάσχα. Ο Μότσαρτ συνέθεσε μέρος του Ρέκβιεμ στη Βιέννη στα τέλη του 1791, αλλά ήταν ημιτελές όταν πέθανε στις 5 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους. Μια ολοκληρωμένη έκδοση με ημερομηνία 1792 από τον Franz Xaver Süssmayr παραδόθηκε στον κόμη Franz von Walsegg, ο οποίος είχε παραγγείλει το κομμάτι για μια τελετή στις 14 Φεβρουαρίου 1792, αυτή της πρώτης επετείου από το θάνατο της συζύγου του Άννας σε ηλικία 20 ετών στις 14 Φεβρουαρίου 1791. Το αυτόγραφο χειρόγραφο δείχνει την τελειωμένη και ενορχηστρωμένη Εισαγωγή από το χέρι του Μότσαρτ, και λεπτομερή προσχέδια του Kyrie μα και της ακολουθίας Dies irae μέχρι τα πρώτα μέτρα του μέρους Lacrymosa. Δεν μπορεί να αποδειχτεί σε ποιο βαθμό ο Süssmayr μπορεί να εξαρτιόταν από τα χαμένα “κομμάτια χαρτιού” για το υπόλοιπο συγκλονιστικό έργο. Αργότερα διεκδίκησε τα μέρη Sanctus και Benedictus και το Agnus Dei ως δικά του.Ο κόμης Walsegg πιθανότατα σκόπευε να περάσει το Requiem ως δική του σύνθεση, όπως είναι γνωστό ότι έκανε με άλλα έργα. Αυτό το σχέδιο ματαιώθηκε όταν ερμηνεύθηκε σε κοινωφελή παράσταση για τη χήρα του Μότσαρτ Constanze. Ιστορίες που αποδίδουν μυστήριο στη σύνθεση του έργου υπάρχουν πολλές, συμπεριλαμβανομένων των ισχυρισμών ότι ο Μότσαρτ έλαβε χρηματική προμήθεια από έναν μυστηριώδη αγγελιοφόρο που δεν αποκάλυψε την ταυτότητα του εντολέα μα και ότι ο Μότσαρτ πίστευε ότι έγραφε το ρέκβιεμ τελικά για τη δική του κηδεία. Παραμένει ένα κορυφαίο έργο που αγγίζει και εύκολα ραγίζει καρδιές μικρών και μεγάλων αυτές τις ιερές, θρησκευτικές ημέρες.
Bruckner: Mass No.1 in D minor
Ένθερμος καθολικός για όλη του τη ζωή ο Μπρούκνερ, μας άφησε μια πολύτιμη μουσική βιβλιοθήκη γεμάτη θρησκευτικά έργα. Το πρώτο μέρος “Mass Common”, που γράφτηκε το 1864, είναι ένα συνθετικό και στοχαστικό αριστούργημα. Για αυτό το μέρος, ο Bruckner αποφεύγει τις πιο πειραματικές του τάσεις υπέρ ενός πιο συντηρητικού στόχου, όσον αφορά και την ακουστική της αρμονίας. Το φλογερό, καινοτόμο ρομαντικό του ταλέντο είναι εμφανές σε συμφωνίες όπως αυτή. Ισορροπεί άψογα με την πολυφωνική τεχνική, δημιουργώντας ένα πραγματικά αναζωογονητικό μουσικό μνημείο. Η ρομαντική ένταση του Bruckner, χαρακτηριστική στο τελευταίο τμήμα του Mass No.1, το «Agnus Dei» («Αμνός του Θεού»).
